Johny Hendricks – Wikipedia, wolna encyklopedia

Johny Hendricks
Ilustracja
Hendricks w 2017
Pełne imię i nazwisko

Johny Harvey Hendricks[1]

Pseudonim

Bigg Rigg

Data i miejsce urodzenia

12 września 1983
Ada

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

175[2] cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

zapasy

Kategoria wagowa

średnia, półśrednia (do 2017)

Klub

Team Takedown[2]

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

26[2]

Zwycięstwa

18

Przez nokauty

8

Przez poddania

1

Przez decyzje

9

Porażki

8

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 04.11.2017.
Strona internetowa

Johny Harvey Hendricks (ur. 12 września 1983 w Adzie) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki. Były zawodnik Ultimate Fighting Championship w której był mistrzem w wadze półśredniej (do 77 kg).

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

Swoją przygodę z MMA zaczął w 2007 roku[2]. Na gali Battle of the Cage 16 pokonał przez nokaut Victora Rackliffa[2]. Jego kolejnym przeciwnikiem był Spencer Cowley, którego również znokautował na gali Shark Fight Night[2]. Swoją pierwszą walkę transmitowaną w telewizji stoczył na gali Xtreme Fighting League 1, gdzie wygrał z Richardem Gamble’em, poddając go w pierwszej rundzie[2]. Dwie następne walki stoczył w organizacji World Extreme Cagefighting, gdzie pokonał kolejno Justina Haskinsa na gali WEC 37 przez TKO oraz Alexa Serdyukova na WEC 39 przez jednogłośną decyzję[2].

Ultimate Fighting Championship

[edytuj | edytuj kod]

Po tym jak WEC zlikwidowało swoją kategorię półśrednią, Hendricks podpisał kontrakt z UFC. Swój debiut zaliczył 8 sierpnia 2009 na UFC 101, gdzie przez TKO pokonał Amira Sadollaha[2]. Następnie 12 grudnia 2009 na UFC 107 pokonał przez jednogłośną decyzję Ricardo Funcha[2]. Później pokonał na UFC 113 T.J. Granta oraz na UFC 117 Charliego Brennemana[2]. 4 grudnia 2010 na gali The Ultimate Fighter 12 Finale poniósł swoją pierwszą zawodową porażkę, przegrywając z Rickiem Story przez jednogłośną decyzję[2]. Jednak potem wygrał sześć walk z rzędu, czterokrotnie zgarniając bonusy finansowe (trzy za nokaut wieczoru, jeden za walkę wieczoru). Pokonywał po kolei: TJ Waldburgera na UFC Fight Night: Nogueira vs. Davis przez TKO[2], Mike’a Pierce’a na UFC 133 przez niejednogłośną decyzję[2], Jona Fitcha na UFC 141 przez nokaut[2], Josha Koschecka na UFC on Fox: Diaz vs. Miller przez niejednogłośną decyzję[2], Martina Kampmanna na UFC 154 przez nokaut[2] oraz 16 marca 2013 na UFC 158 Carlosa Condita przez jednogłośną decyzję[2], zapewniając sobie po tej ostatniej walce, starcie o pas mistrzowski wagi półśredniej. Walka ta odbyła się 16 listopada 2013 na UFC 167. Hendricks stoczył z mistrzem, Georges’em St-Pierre’em, pięciorundowy bój po którym sędziowie punktowi orzekli niejednogłośne zwycięstwo na korzyść St-Pierre’a[3]. Niedługo później Georges St-Pierre ogłosił odejście na pewien czas z MMA, w związku z czym zwakował swój tytuł wagi półśredniej. Ogłoszono, że o miano nowego mistrza zmierzą się Johny Hendricks oraz Robbie Lawler. Walka odbyła się 15 marca 2014 na UFC 171. Hendricks zwyciężył przez jednogłośną decyzję i został nowym mistrzem UFC w wadze półśredniej[4].

Tytuł stracił 6 grudnia 2014 w pierwszej obronie pasa, przegrywając w rewanżowym starciu z Lawlerem na punkty[5].

Osiągnięcia[6]

[edytuj | edytuj kod]
  • USA Junior Freestyle Championship:
    • 2001: 1. miejsce w kat. 74,8 kg
    • 2002: 1. miejsce w kat. 74,8 kg

Lista walk MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Gala Data Miejsce Uwagi
Przegrana 18-8 Brazylia Paulo Costa TKO (ciosy pięściami) 2 1:23 UFC 217 4 listopada 2017 Stany Zjednoczone Nowy Jork
Przegrana 18-7 Stany Zjednoczone Tim Boetsch TKO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami) 2 0:46 UFC Fight Night: Cheisa vs Lee 25 czerwca 2017 Stany Zjednoczone Oklahoma City Walka w limicie umownym do 85,3 kg. Hendricks nie wykonał wagi
Wygrana 18-6 Kuba Hector Lombard Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Lewis vs Browne 30 grudnia 2016 Kanada Halifax Debiut w wadze średniej
Przegrana 17–6 Stany Zjednoczone Neil Magny Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 207 30 grudnia 2016 Stany Zjednoczone Las Vegas Walka w limicie umownym do 78,7 kg. Hendricks nie wykonał wagi
Przegrana 17–5 Stany Zjednoczone Kelvin Gastelum Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 200 9 lipca 2016 Stany Zjednoczone Las Vegas Walka w limicie umownym do 77,7 kg. Hendricks nie wykonał wagi
Przegrana 17–4 Stany Zjednoczone Stephen Thompson TKO (ciosy pięściami) 1 3:31 UFC Fight Night: Hendricks vs. Thompson 6 lutego 2016 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 17–3 Stany Zjednoczone Matt Brown Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 185 14 marca 2015 Stany Zjednoczone Dallas
Przegrana 16–3 Stany Zjednoczone Robbie Lawler Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 181 6 grudnia 2014 Stany Zjednoczone Las Vegas Stracił mistrzostwo UFC w wadze półśredniej
Wygrana 16–2 Stany Zjednoczone Robbie Lawler Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 171 15 marca 2014 Stany Zjednoczone Dallas Zdobył wakujące mistrzostwo UFC w wadze półśredniej. Bonus walkę wieczoru. Walka roku 2014
Przegrana 15-2 Kanada Georges St-Pierre Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 167 16 listopada 2013 Stany Zjednoczone Las Vegas Walka o mistrzostwo UFC w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 15–1 Stany Zjednoczone Carlos Condit Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 158 16 marca 2013 Kanada Montreal Eliminator do walki o mistrzostwo UFC w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 14–1 Dania Martin Kampmann KO (ciosy pięściami) 1 0:46 UFC 154 17 listopada 2012 Kanada Montreal Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 13–1 Stany Zjednoczone Josh Koscheck Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: Diaz vs. Miller 5 maja 2012 Stany Zjednoczone East Rutherford
Wygrana 12–1 Stany Zjednoczone Jon Fitch KO (ciosy pięściami) 1 0:12 UFC 141 30 grudnia 2011 Stany Zjednoczone Las Vegas Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 11–1 Stany Zjednoczone Mike Pierce Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 133 6 sierpnia 2011 Stany Zjednoczone Filadelfia
Wygrana 10–1 Stany Zjednoczone TJ Waldburger TKO (ciosy pięściami) 1 1:35 UFC Fight Night: Nogueira vs. Davis 26 marca 2011 Stany Zjednoczone Seattle Bonus za nokaut wieczoru
Przegrana 9–1 Stany Zjednoczone Rick Story Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 The Ultimate Fighter 12 Finale 4 grudnia 2010 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 9–0 Stany Zjednoczone Charlie Brenneman TKO (ciosy pięściami) 2 0:40 UFC 117 7 sierpnia 2010 Stany Zjednoczone Oakland
Wygrana 8–0 Stany Zjednoczone T.J. Grant Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 113 8 maja 2010 Kanada Montreal
Wygrana 7–0 Brazylia Ricardo Funch Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 107 12 grudnia 2009 Stany ZjednoczoneMemphis
Wygrana 6–0 Stany Zjednoczone Amir Sadollah TKO (ciosy pięściami) 1 0:29 UFC 101 8 sierpnia 2009 Stany Zjednoczone Filadelfia
Wygrana 5–0 Stany Zjednoczone Alex Serdyukov Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 WEC 39 1 marca 2009 Stany Zjednoczone Corpus Christi Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 4–0 Stany Zjednoczone Justin Haskins TKO (ciosy pięściami) 2 0:43 WEC 37 3 grudnia 2008 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 3–0 Stany Zjednoczone Richard Gamble Poddanie (duszenie) 1 1:45 Xtreme Fighting League 1 15 marca 2008 Stany Zjednoczone Tulsa
Wygrana 2–0 Stany Zjednoczone Spencer Cowley KO (ciosy pięściami) 2 0:35 Shark Fight Night 16 listopada 2007 Stany Zjednoczone Tulsa
Wygrana 1–0 Stany Zjednoczone Victor Rackliff KO (ciosy pięściami) 3 1:54 Battle of the Cage 16 28 września 2007 Stany Zjednoczone Oklahoma City Debiut w MMA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Statystyki i rekord MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2017-11-05]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Statystyki i rekord MMA na sherdog.com. sherdog.com. [dostęp 2017-11-05]. (ang.).
  3. Tomasz Chmura: UFC 167: St. Pierre vs Hendricks – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 2013-11-17. [dostęp 2017-02-20]. (pol.).
  4. Tomasz Chmura: UFC 171: Hendricks vs Lawler – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 2014-03-15. [dostęp 2017-02-20]. (pol.).
  5. Tomasz Nowosielski: UFC 181 – wyniki. mmarocks.pl, 2014-12-07. [dostęp 2017-02-20]. (pol.).
  6. Profil J. Hendricksa na UFC.com. ufc.com. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]