José Jiménez Lozano – Wikipedia, wolna encyklopedia

José Jiménez Lozano
	; José Jiménez Lozano
Data i miejsce urodzenia	13 maja 1930 ; Langa
Data śmierci	9 marca 2020
Narodowość	hiszpańska
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

José Jiménez Lozano (ur. 13 maja 1930 we wsi Langa w prowincji Ávila, zm. 9 marca 2020^[1]) – hiszpański dziennikarz i pisarz. W 2002 roku otrzymał nagrodę Miguela de Cervantesa.

Jiménez Lozano urodził się w Langa, wiosce w prowincji Ávila. Po ukończeniu studiów w 1962 roku został dziennikarzem i pisarzem, zdobywając Nagrodę Cervantesa w 2002 roku. Podkreślał tematy religijne i społeczne zarówno w swoim dziennikarstwie, jak i powieściach.

Prace

Historia de un otoño (nowela) (1971)
El sambenito (nowela) (1972)
La salamandra (nowela) (1973)
El santo de mayo (nowela) (1976)
Guía espiritual de Castilla (esej) (1984)
Avila (esej) (1988)
El grano de maíz rojo (nowela) (1988)
El empleo (nowela) (1989)
El mudejarillo (nowela) (1992)
Tantas devastaciones (poemat) (1992)
La boda de Ángela (nowela) (1993)
Teorema de Pitágoras (nowela) (1995)
Un fulgor tan breve (poemat) (1995)
Las sandalias de plata (nowela) (1996)
El tiempo de Eurídice (poemat) (1996)
Los compañeros (nowela) (1997)

Przypisy

↑ Muere el escritor José Jiménez Lozano, Premio Cervantes y Nacional de Literatura, a los 89 años. abc.es. [dostęp 2020-03-09]. (hiszp.).

[1] Muere el escritor José Jiménez Lozano, Premio Cervantes y Nacional de Literatura, a los 89 años. abc.es. [dostęp 2020-03-09]. (hiszp.).

[1]