José Luis Mendilibar – Wikipedia, wolna encyklopedia

José Luis Mendilibar
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José Luis Mendilibar Etxebarria

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1961
Zaldibar

Wzrost

172 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Olympiakos (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1982 Athletic Bilbao B 105 (14)
1982–1985 CD Logroñés 88 (11)
1985–1993 Sestao SC 276 (34)
1993–1994 SD Lemona 28 (4)
W sumie: 497 (63)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1994–1996 CD Arratia
1996–1997 Athletic Bilbao (juniorzy)
1997–1999 CD Baskonia
1999–2000 Athletic Bilbao B
2000–2001 CD Baskonia
2001–2002 CD Aurrerá de Vitoria
2002–2004 UD Lanzarote
2004–2005 SD Eibar
2005 Athletic Bilbao
2006–2010 Real Valladolid
2011–2013 CA Osasuna
2014 Levante UD
2015–2021 SD Eibar
2021–2022 Alavés
2023 Sevilla
2024– Olympiakos
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

José Luis Mendilibar Etxebarria (ur. 14 marca 1961 w Zaldibar) – hiszpański piłkarz i trener piłkarski, podczas kariery grał na pozycji pomocnika.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Jako czynny piłkarz występował w Athleticu Bilbao B, CD Logroñés, Sestao SC oraz SD Lemonie. Podczas pobytu w drugim oraz trzecim z wymienionych zespołów występował w Segunda División, nigdy natomiast nie otarł się o najwyższą hiszpańską klasę rozgrywkową, La Liga.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu przygody z zawodowym uprawianiem sportu zajął się szkoleniem piłkarzy. Od 1994 do 2005 roku prowadził zespoły co najwyżej drugoligowe (jak amatorski CD Arratia, drużynę juniorską Athleticu Bilbao i jego drużynę rezerw, CD Baskonia, CD Aurrerá de Vitoria, UD Lanzarote oraz SD Eibar). Pierwsza okazja do prowadzenia klubu z Primera División przytrafiła się w 2005 roku, po zwolnieniu Ernesto Valverde z Los Leones. Nie wykorzystał wówczas swojej wielkiej szansy – został zwolniony już po kilkunastu tygodniach, jako że jego drużyna zajmowała ostatnie miejsce w tabeli, z jedynie jednym zwycięstwem w dziewięciu meczach.

Kolejnym klubem w jego trenerskiej karierze został Real Valladolid. Już w debiutanckim sezonie 2006/07 sięgnął z nim po 1. miejsce w tabeli Segunda División i wywalczył upragniony przez kibiców awans do La Liga. W następnych latach Mendilibar miał do dyspozycji piłkarzy takiej klasy jak: pomocników Álvaro Rubio, Jonathana Sesmę, Sísíego, Pedro Leóna, Fabiána Canobbio, Nauzeta Alemána oraz napastników Josebę Llorente, Víctora, Henoka Goitoma czy Diego Costę i dwukrotnie udało mu się ze skazywanym na pożarcie zespołem uniknąć spadku z Primera División. W sezonie 2007/08 i 2008/09 Valladolid dwukrotnie zajął 15. miejsce. Decydującym o degradacji był natomiast sezon 2009/10 – wówczas drużyna baskijskiego trenera w ostatecznym rozrachunku straciła zaledwie 1 punkt do bezpiecznego, 17. miejsca (zajęła je ostatecznie Málaga CF). W połowie roku 2010 pożegnał się z Estadio José Zorrilla.

W latach 2011–2013 był z kolei szkoleniowcem Osasuny Pampeluna. Dzięki jego fachowej ręce i dyspozycji Andrésa, Nekunama, Puñala, R. Garcíi, Cejudo i Nino w sezonie 2011/12 doprowadził swoich podopiecznych do 7. miejsca w tabeli ligowej (o 1 punkt mniej niż Levante UD, które wywalczyło tym samym awans do europejskich pucharów). Rok później gracze Osasuny przez dłuższą część sezonu ocierali się o strefę spadkową, ale ostatecznie skończyli na 16. miejscu. Mendilibar został jednak zwolniony już po trzech pierwszych kolejkach nowego sezonu (2013/14). Los Rojillos przegrali premierowe mecze ligowe w nędznym stylu, ustępując na każdym kroku graczom z Granady, Bilbao oraz Villarreal CF.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]