José Selgas – Wikipedia, wolna encyklopedia

José Selgas

Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1822 Lorca
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1882 Madryt
Zawód, zajęcie	poeta, pisarz, dziennikarz
Multimedia w Wikimedia Commons

José Selgas (ur. 27 listopada 1822 w Lorce, zm. 5 lutego 1882 w Madrycie) – hiszpański poeta, pisarz i dziennikarz.

Pochodził z niezamożnej rodziny i w dzieciństwie wychowywał się w biedzie. Musiał w związku z tym porzucić studia w seminarium San Fulgencio w Murcji. Udał się do Madrytu, gdzie zaciągnął się do armii. Był konserwatystą i dał się poznać jako obrońca tradycyjnych wartości rodzinnych oraz osoba wspierająca rolników. Jako pisarz reprezentował nurt eklektycznego romantyzmu. Wychwalał potęgę uczuć, piękno przyrody, głębię religijności i niewinność, jako podstawę szczęścia.

Jego tomy poetyckie: Wiosna (1850) i Latem (1853) składają się w całość, w której autor wywodzi nakazy moralne z prostych źródeł, takich jak uwielbienie przyrody i podziw dla piękna natury. W artykułach prasowych posługiwał się błyskotliwym humorem, paradoksami oraz kalamburami.

• Wiosna – La primavera (1850)
• Latem – El estío (1853)
• Kwiaty i ciernie – Flores y espinas (1879)
• Wiersze pośmiertnie – Versos póstumos (1883)

• Dług serca – Deuda del corazón (1872)
• Złote jabłko – La manzana de oro (1873)
• Matka – Una madre (1883)

• Eusebio Aranda, José Selgas, Murcia, Academia Alfonso X El Sabio, 1982
• R. Monner Sanz, Don José Selgas, Buenos Aires, 1916
• E. Díez de Revenga, Estudio sobre Selgas, Murcia, 1915
• http://www.lcc.uma.es/~perez/sonetos/selgas.html – fragmenty wierszy (dostęp 21.5.2010)