Juan Carlos Gómez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Juan Carlos Gómez

Pseudonim	Black Panther
Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1973 Hawana
Obywatelstwo	Kuba
Styl walki	leworęczny
Kategoria wagowa	ciężka
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	60
Zwycięstwa	55 (KO 40)
Porażki	4
Nieodbyte	1
↑ Bilans walk aktualny na 28.11.2014.

Juan Carlos Gómez (ur. 26 lipca 1973 w Hawanie) – kubański zawodowy bokser, były mistrz WBC w wadze junior ciężkiej.

Jako amator stoczył 170 walk, z czego wygrał 158. W 1990 roku zdobył mistrzostwo świata juniorów w wadze średniej (do 75 kg).

Na zawodowych ringach zadebiutował 20 maja 1995 roku, wygrywając na punkty z Dale Jacksonem. W swoim dwunastym pojedynku stanął do walki o wakujący pas WBC International, pokonując przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Philippe Michela oraz sześciokrotnie obronił pas, kończąc wszystkie pojedynki przed czasem. 21 lutego 1998 Pokonał Marcelo Fabiána Domíngueza, odbierając mu pas mistrzowski federacji WBC^[1]. W swojej pierwszej obronie pokonał przez TKO w szóstej rundzie Guya Watersa, a cztery miesiące później wygrał Aleksiejem Iljinem przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. 12 grudnia 1998 również przez techniczny nokaut w drugiej rundzie pokonał Rodneya Gordona, a 13 marca 1999 doszło do pojedynku rewanżowego z Marcelo Fabianem Dominguezem, w którym ponownie zwyciężył Kubańczyk^[2]. Po kolejnych trzech skutecznych obronach zmierzył się z byłym mistrzem IBF Imamu Mayfieldem, nokautując go w trzeciej rundzie^[3]. 16 grudnia 2000 pokonał przez TKO w dziesiątej rundzie byłego mistrza WBA w wadze średniej oraz super średniej Jorge Fernando Castro^[4]. W kolejnym pojedynku pokonał przez TKO w szóstej rundzie byłego mistrza IBF Alfreda Cole. Pas mistrzowski nie był stawką tego pojedynku. W kolejnej obronie 3 listopada 2001 pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie Pietro Aurino, po czym zrezygnował z mistrzowskiego pasa i zmienił kategorię wagową na wyższą.

28 listopada 2014 w Moskwie stanął do walki w wadze junior ciężkiej do pojedynku z Rosjanimem Dmitrijem Kudriaszowem. Został znokautowany już w 22 sekundzie pojedynku^[5].

W nowej kategorii wagowej zadebiutował 16 marca 2002, pokonując przez TKO w piątej rundzie Ken Murphy. 13 sierpnia 2004 doznał pierwszej porażki na zawodowych ringach, przegrywając już w pierwszej rundzie z Yanqui Diazem^[6]. Po dwóch kolejnych zwycięskich pojedynkach 15 października 2005 pokonał jednogłośną decyzją Olivera McCalla, jednakże w organizmie Gomeza wykryto niedozwolone środki, przez co werdykt walki został zmieniony na no contest^[7]. Po trzech zwycięskich walkach 19 października 2007 doszło do pojedynku rewanżowego z Oliverem McCallem, którego pokonał jednogłośną decyzją. W kolejnym pojedynku 27 września 2008 wygrał z Wolodymyrem Wirczisem. Po tej walce stał się oficjalnym pretendentem do pasa WBC w wadze ciężkiej, który był w posiadaniu Witalija Kłyczko. Do ich pojedynku doszło 21 marca 2008, w którym Gomez przegrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie^[8], doznając drugiej porażki w karierze. Po stoczeniu pięciu kolejnych zwycięskich walk 24 września, doznał sensacyjnej porażki, ulegając Darnellowi Wilsonowi na punkty w stosunku dwa do remisu^[9]. Po dziesięciu rundach sędziowie punktowali 96-94, 96-94 dla Amerykanina oraz 95-95.

• Lista walk zawodowych w boksie