Jules Déjerine – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joseph Jules Déjerine (ur. 3 sierpnia 1849 w Genewie, zm. 26 lutego 1917) – francuski lekarz neurolog. Mąż Augusty Dejerine-Klumpke.

Joseph Jules Dejerine urodził się w Genewie we francuskiej rodzinie. Podczas wojny francusko-pruskiej pracował jako wolontariusz w genewskim szpitalu i postanowił podjąć studia medyczne. Od 1871 studiował w Paryżu. Po ukończeniu studiów został zatrudniony w 1877 roku w szpitalu Bicêtre; w 1886 roku otrzymał tytuł professeur agrégé. Pracował w szpitalu Salpêtrière od 1895 roku, w 1901 został profesorem historii medycyny, a później profesorem neurologii.

W 1888 roku poślubił swoją studentkę Augustę Klumpke. Od tego czasu para wspólnie pracowała naukowo.

Jego uczniami byli Lévy-Valensi, Jean Lhermitte, Gustave Roussy, André-Thomas, Jules Tinel i Oskar Vogt.

• Recherches sur les lésions du système nerveux dans la paralysie ascendante aiguë. Paris, 1879
• L'héredité dans les maladies du système nerveux. Paris, 1886
• Joseph Jules Dejerine, Augusta Dejerine-Klumpke: Anatomie des centres nerveux. J. Rueff, 1895
• Jules Dejerine, André-Thomas: Traité des maladies de la moëlle épinière. Paris, 1902
• Joseph Jules Dejerine, Augusta Dejerine-Klumpke: Le faisceau pyramidal direct. Masson et Cie, 1904

• Bassetti CL, Jagella EC. Joseph Jules Dejerine (1849-1917). „Journal of neurology”. 6 (253), s. 823–4, czerwiec 2006. DOI: 10.1007/s00415-006-0905-5. PMID: 16807689. 

Zobacz multimedia związane z tematem: Jules Déjerine

• Joseph Jules Dejerine w bazie Who Named It (ang.)