Julian Alden Weir – Wikipedia, wolna encyklopedia
Julian Alden Weir (koniec XIX w.) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Julian Alden Weir (ur. 30 sierpnia 1852, zm. 8 grudnia 1919) – amerykański malarz impresjonista[1].
Urodził się i wychował w West Point w stanie Nowy Jork, był synem Roberta Waltera Weir`a, profesora rysunku. Jego starszy brat, John Ferguson Weir był znanym pejzażystą. Weir studiował malarstwo w National Academy of Design w Nowym Jorku i École des Beaux-Arts w Paryżu. Wrócił do Stanów Zjednoczonych w 1877 roku i zamieszkał w Nowym Jorku. Należał do pierwszego pokolenia amerykańskich impresjonistów, był członkiem grup artystycznych Cos Cob Art. Colony oraz Ten American Painters. Pełnił funkcję prezydenta National Academy of Design od 1912 r.
Ważniejsze nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Paryż Salon, 1875;
- Paryż Expo, 1889, 1900;
- American Artists Association, 1889;
- Carnegie Institute, 1897;
- National Academy of Design, 1906;
- Pennsylvania Academy of the Fine Arts, 1910;
- Armory Show, 1913;
- Corcoran Gallery of Art, 1914;
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Doreen Bolger Burke: J. Alden Weir: An American Impressionist. Cranbury NJ: Associated University Presses and Cornwall Books, 1983. ISBN 0-87413-220-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biografia. oxfordgallery.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ang.)
- artrenewal.org Galeria (ang.)