Julio César Falcioni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julio César Falcioni
Pełne imię i nazwisko	Julio César Falcioni Capdevila
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1956 ; Buenos Aires
Wzrost	183 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1997	Vélez Sarsfield (tymcz.)
1998	Vélez Sarsfield (tymcz.)
1999–2000	Vélez Sarsfield
2002–2003	Olimpo
2003–2005	Banfield
2005–2006	Independiente
2006–2007	Colón
2007	Gimnasia La Plata
2009–2010	Banfield
2011–2012	Boca Juniors
2013	All Boys
2014	Universidad Católica
2015	Quilmes
2016–2018	Banfield
2019–2020	Banfield
2021	Independiente
2022	Colón
2022	Independiente
2023–2024	Banfield
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Copa América
	Multimedia w Wikimedia Commons

Julio César Falcioni (ur. 20 lipca 1956 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz, grający podczas kariery na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa

Julio César Falcioni rozpoczął karierę w stołecznym Vélez Sársfield w 1976. W 1981 przeszedł do kolumbijskiego klubu América Cali. Z Amériką pięciokrotnie z rzędu zdobył mistrzostwo Kolumbii w latach 1982-1986. Na arenie międzynarodowej trzykrotnie z rzędu dotarł do finału Copa Libertadores w 1985-1987 (Falcioni wystąpił we wszystkich spotkaniach finałowych). W 1990 powrócił do Argentyny, gdzie został zawodnikiem Gimnasii La Plata. W 1991 powrócił do Kolumbii, gdzie krótko występował w Once Caldas.

W tym samym roku powrócił do Vélez Sársfield, w którym wkrótce zakończył karierę. W lidze argentyńskiej w latach 1976-1980 i 1990-1991 rozegrał 268 spotkań. W lidze kolumbijskiej w latach 1981-1991 rozegrał 380 spotkań, w których zdobył 5 bramek.

Kariera reprezentacyjna

Jedyny raz reprezentacji Argentyny Falcioni wystąpił 9 marca 1989 w przegranym 0-1 towarzyskim meczu z Kolumbią.

W tym samym roku wystąpił w turnieju Copa América, na którym Argentyna zajęła trzecie miejsce. Na turnieju w Brazylii Falcioni był rezerwowym i nie wystąpił w żadnym meczu.

Kariera trenerska

Zaraz po zakończeniu kariery piłkarskiej Falcioni został trenerem. Karierę trenerską rozpoczął w Vélez Sársfield w 1998. Potem trenował Olimpo Bahía Blanca, CA Banfield, Independiente, CA Colón czy Gimnasię La Plata. W 2009-2010 ponownie trenował Banfield, z którym zdobył pierwsze w jego historii mistrzostwo Argentyny Apertura 2009. Pod koniec 2010 opuścił Banfield by zostać trenerem Boca Juniors. Z Boca zdobył mistrzostwo Argentyny Apertura 2011 oraz Copa Argentina w 2012. W tym samym roku dotarł do finału Copa Libertadores, w którym Boca Juniors uległo brazylijskiemu Corinthians Paulista.

Bibliografia

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[t-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q tymczasowo

[t-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l tymczasowo

[t-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y tymczasowo

[t-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v tymczasowo

[t-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u tymczasowo

[t-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y tymczasowo

[t-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g tymczasowo

[a]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]