Jun’ichi Watanabe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jun’ichi Watanabe
渡辺淳一
Imię i nazwisko	Watanabe Jun’ichi
Data i miejsce urodzenia	1933 ; Kami-Sunagawa Hokkaido
Data i miejsce śmierci	30 kwietnia 2014 ; Tokio
Narodowość	japońska
Język	japoński
Alma Mater	Uniwersytet Medyczny w Sapporo
Dziedzina sztuki	powieść, opowiadanie
	Ważne dzieła
	Raj utracony; Światło i cień; Za kwietnymi polami;

Jun’ichi Watanabe (jap. 渡辺淳一 Watanabe Jun’ichi; ur. w 1933 w Kami-Sunagawa na Hokkaido, zm. 30 kwietnia 2014 w Tokio) – japoński pisarz.

Ukończył studia na Uniwersytecie Medycznym w Sapporo. Po zdaniu egzaminu państwowego w 1951 roku rozpoczął pracę jako chirurg ortopeda.

W 1969 roku zrezygnował z praktyki lekarskiej i poświęcił się wyłącznie pracy literackiej.

Otrzymał wiele nagród, w tym Nagrodę Naokiego w 1970 roku za Hikari to kage (Światło i cień) i Nagrodę Yoshikawy (1980) za Tōki rakujitsu (Daleki zachód słońca) i Nagasaki Roshia yūjokan (Rosyjski dom kurtyzan w Nagasaki).

Zdobył sławę powieścią Shitsurakuen (Jun’ichi Watanabe, 1955) o grzesznej miłości i zdradzie małżeńskiej. Popularność zdobyła także powieść Hanauzumi (Ukryty kwiat, 1970), wydana w Polsce w przekładzie z angielskiego pt. „Za kwietnymi polami” (2009). Jest ona poświęcona trudnej drodze życia pierwszej japońskiej lekarki medycyny zachodniej, Ginko Ogino (1851–1913)^[1].

Przypisy

↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1012, s. 463. ISBN 978-83-01-17214-5.

[Mel-1] Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1012, s. 463. ISBN 978-83-01-17214-5.

[1]