Jurij Sklarow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jurij Sklarow
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1925
Kursk

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 2013
Moskwa

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Sławy III klasy

Jurij Aleksandrowicz Sklarow (ros. Юрий Александрович Скляров, ur. 8 lutego 1925 w Kursku, zm. 3 sierpnia 2013 w Moskwie) – radziecki działacz partyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w 10-letniej szkole, w lutym 1943 został wcielony do Armii Czerwonej, skierowany do homelskiej wojskowej szkoły piechoty ewakuowanej do Turkmenistanu, w październiku 1943 wysłany na front, walczył na Ukrainie, w 1944 trafił do szpitala z powodu odmrożeń. Od kwietnia 1944 ponownie na froncie, brał udział m.in. w operacji lwowsko-sandomierskiej w składzie 322 Dywizji Piechoty Czerwonego Sztandaru, 27 lipca 1944 uczestniczył w zajmowaniu Lwowa przez Armię Czerwoną, na przełomie stycznia i lutego 1945 brał udział w operacji sandomiersko-śląskiej, 31 marca 1945 uczestniczył w wyzwalaniu Raciborza, później w walkach pod Pragą. Od 1944 należał do WKP(b), w grudniu 1945 zdemobilizowany, w 1951 ukończył Charkowski Uniwersytet Państwowy, został kandydatem nauk historycznych. Od 1955 funkcjonariusz partyjny i wykładowca, od końca 1964 do końca 1969 sekretarz Komitetu Obwodowego KPU w Charkowie, od października 1969 do maja 1976 zastępca kierownika Wydziału Propagandy KC KPZR, od maja 1976 do maja 1982 I zastępca redaktora naczelnego „Prawdy”. Od 2 marca 1981 do 25 kwietnia 1989 zastępca członka KC KPZR, od maja 1982 do lipca 1986 redaktor naczelny pisma Problemy Pokoju i Socjalizmu w Pradze, od lipca 1986 do listopada 1988 kierownik Wydziału Propagandy KC KPZR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR XI kadencji.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I wiele medali.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]