B-387 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Projekt | Malachit (SKB-143) |
Oznaczenie NATO | Victor II |
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy | 2 kwietnia 1971 |
Wodowanie | 2 września 1972 |
Marynarka Wojenna ZSRR | |
Wejście do służby | 30 grudnia 1972 |
Wycofanie ze służby | 1 września 1995 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 100 metrów |
Szerokość | 10,6 metra |
Zanurzenie | 7,2 metra |
Zanurzenie testowe | 400 metrów |
Rodzaj kadłuba | |
Materiał kadłuba | |
Napęd | |
2 reaktory WM-4P 1 turbina parowa (31 000KM) 1 śruba | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Sensory | |
sonar Rubikon MGK-503 | |
Uzbrojenie | |
• 18 torped ZOP, 6 torped 65-76 • pociski ZOP: RPK-2 Wjuga | |
Wyrzutnie torpedowe | 4 x 533 mm, 2 x 650 mm |
Załoga | 80 |
K-387 – radziecki myśliwski okręt podwodny z napędem jądrowym projektu 671RT (NATO: Victor II). Budowę okrętu rozpoczęto 2 kwietnia 1971 roku, 2 września 1972 roku zwodowano go w Zakładzie nr 402 w Leningradzie. Jednostka została przyjęta do służby w marynarce radzieckiej 30 grudnia 1972 roku, gdzie służyła we Flocie Północnej do 1995 roku.
Okręt został zbudowany w układzie dwukadłubowym, z kadłubem sztywnym wykonanym ze stali o zwiększonej ciągliwości AK-29. Okręt o długości 100 metrów wypierał na powierzchni 4500 ton i 5900 ton w zanurzeniu. Napęd jądrowy zapewniany przez dwa reaktory wodno-ciśnieniowe WM-4P z jedną turbiną parową o mocy 31 000 KM, wraz z opływowym kadłubem lekkim i kioskiem zapewniał mu prędkość podwodną 30 węzłów. Jednostka została wyposażona w cztery wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm dla 18 torped przeciwpodwodnych oraz 2 wyrzutnie kalibru 650 mm dla 6 torped typu 65-76 i dwóch rakietotorped RPK-2 Wjuga. System akustyczny okrętu oparty był na aktywno-pasywnym sonarze Rubikon MGK-503.
Podstawowym zadaniem operacyjnym okrętu było zwalczanie amerykańskich strategicznych okrętów rakietowych systemu Polaris-Poseidon oraz nuklearnych myśliwskich okrętów podwodnych państw NATO.
Okręt wycofano ze służby 1 września 1995 roku[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aleksandr Pawłow: Wojennyje korabli Rossii 1997–1998 g. Wyd. V. Jakuck: 1997, s. 143. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Norman Polmar: Submarines Of The Russian and Soviet Navies, 1718-1990. Jurrien Noot. Wyd. I. Annapolis: Naval Institute Press, 1990. ISBN 0-87021-570-1.
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Project 671 Victor class - ship list. GlobalScurity.org. [dostęp 2017-09-24]. (ang.).