Kaczórki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: Kaczórki w innych znaczeniach tej nazwy.

Kaczórki

wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	zamojski
Gmina	Krasnobród
Liczba ludności (2021)	197[2][3]
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-440[4]
Tablice rejestracyjne	LZA
SIMC	0891252[5]
Położenie na mapie Polski Kaczórki
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kaczórki
Położenie na mapie powiatu zamojskiego Kaczórki
Położenie na mapie gminy Krasnobród Kaczórki
50°33′40″N 23°08′32″E/50,561111 23,142222[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Kaczórki – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, na północnym skraju gminy Krasnobród^[6][5].

Wieś posiada powierzchnię 248.8 ha, około 200 mieszkańców, znajduje się w obrębie Roztocza, nad rzeką Wieprz i strugą Jacynką.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Krasnobród^[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 205 mieszkańców^[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Opatrzności Bożej w Bondyrzu^[9].

W wieku XIX Kaczorka albo też Kaczorki obecnie Kaczórki – miejscowość powstała pod koniec XVIII lub na pocz. XIX wieku w dobrach krasnobrodzkich. Jej założycielem był Antoni Fortunat Tarnowski. Spis z 1827 roku notował wieś w powiecie zamojskim i parafii Suchowola. Liczyła wtedy 20 domów i 159 mieszkańców. Jej mieszkańcy zajmowali się wyrobem smoły z drewna. W 1840 roku Kaczórki należały do unickiej parafii w Suchowoli.

W I połowie XIX wieku istniała tu karczma, która w 1845 roku uzyskała patent na dalszy handel alkoholem. Wówczas wieś była w gminie Krasnobród, w posiadaniu Jana Amora Tarnowskiego. Pod koniec XIX wieku istniała tu karczma kryta gontem, a wieś liczyła wówczas 16 domów i ok. 400 mieszkańców, w tym 116 katolików, oraz 252 morgi ziemi. W 1880 roku Kazimierz Fudakowski wybudował we wsi tartak napędzany maszyną parową o mocy 16 KM i zatrudniał 8 pracowników. Przy tartaku została utworzona gontarnia o produkcji rocznej wynoszącej 600 tys. sztuk w 1885 roku i zatrudniającej 9 pracowników. Wartość produkcji wynosiła 3500 rubli. Przy tartaku produkowano obok gontów także patyczki do zapałek. Według spisu z 1921 roku Kaczórki liczyły 41 domów i 258 mieszkańców, w tym jednego Ukraińca. Była tu także leśniczówka należąca do dóbr Podzamek.

W latach 1982–1982 wybudowano we wsi drewnianą kaplicę pw. Św. App. Piotra i Pawła. W 1962 r. oddano do użytku budynek szkoły podstawowej. 30 września 2001 r. patronem szkoły została Armia Krajowa.

Około 1 km na południe od wsi znajduje się rezerwat przyrody Debry.

• JózefJ. Niedźwiedź JózefJ., Leksykon historyczny miejscowości dawnego województwa zamojskiego, Zamość: Oficyna Wydawnicza Kresy, 2003, s. 208, ISBN 83-906745-7-2, OCLC 836903923 .

• Kaczórki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, tom III, s. 656, 1882 Warszawa
• Szkoła Podstawowa im. Armii Krajowej w Kaczórkach – Strona główna