Kajsa Vickhoff Lie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kajsa Vickhoff Lie
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1998
Oslo

Klub

Bærums Skiklub

Debiut w PŚ

21.01 2017, Ga-Pa
(DNF - zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

2.12 2017, Lake Louise (30. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

30.01 2021, Ga-Pa
(2. miejsce – super G)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
brąz Courchevel/Méribel 2023 Supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Davos 2018 Supergigant
złoto Davos 2018 Zjazd
srebro Davos 2018 Drużynowo

Kajsa Vickhoff Lie (ur. 20 czerwca 1998 w Oslo) – norweska narciarka alpejska, brązowa medalistka mistrzostw świata i trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 29 listopada 2014 roku w Geilo, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 21. miejsce w slalomie. W styczniu 2016 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Soczi, jednak nie ukończyła żadnej konkurencji. W tym samym roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer, gdzie jej najlepszym wynikiem było piąte miejsce w superkombinacji. W kategorii juniorek największe sukcesy osiągnęła podczas mistrzostw świata juniorów w Davos w 2018 roku, gdzie zwyciężyła w supergigancie i zjeździe, a w zawodach drużynowych zdobyła srebrny medal.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 21 stycznia 2017 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie nie ukończyła zjazdu. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 2 grudnia 2017 roku w Lake Louise, zajmując 30. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 30 stycznia 2021 roku w Garmisch-Partenkirchen, kończąc rywalizację w supergigancie na drugiej pozycji. Rozdzieliła na podium Larę Gut-Behrami ze Szwajcarii i Kanadyjkę Marie-Michèle Gagnon.

28 lutego 2021 roku po poważnie wyglądającym upadku na trasie supergiganta w Val di Fassa uderzyła w siatki bezpieczeństwa, po czym została przetransportowana helikopterem do pobliskiego szpitala w Trydencie. Okazało się, że złamała kości piszczelową i strzałkową, co zmusiło ją do przedwczesnego zakończenia sezonu[1]. Nie startowała w sezonie 2021/2022, w tym nie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w lutym 2022 roku.

Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku wywalczyła brązowy medal w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Włoszka Marta Bassino i Mikaela Shiffrin z USA, a trzecie miejsce ex aequo zajęła Austriaczka Cornelia Hütter. Na tej samej imprezie była piętnasta w zjeździe, a rywalizacji w kombinacji nie ukończyła.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
13. 5 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:04,89 +0,93 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
7. 8 lutego 2019 Szwecja Åre Superkombinacja 2:02,13 +1,51 Szwajcaria Wendy Holdener
19. 10 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:01,74 +1,34 Słowenia Ilka Štuhec
5. 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +0,65 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
16. 13 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:34,27 +1,43 Szwajcaria Corinne Suter
DNF2 15 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:07,22 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
DNF1 6 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Kombinacja 1:57,47 - Włochy Federica Brignone
3. 8 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 +0,33 Włochy Marta Bassino
15. 11 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Zjazd 1:28,03 +1,07 Szwajcaria Jasmine Flury
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNS 27 lutego 2016 Rosja Soczi Zjazd 1:13,95 Kanada Valérie Grenier
DNF1 1 marca 2016 Rosja Soczi Superkombinacja 1:59,32 Szwajcaria Aline Danioth
DNF2 2 marca 2016 Rosja Soczi Gigant 2:12,39 Szwajcaria Jasmina Suter
DNF1 5 marca 2016 Rosja Soczi Slalom 1:37,41 Niemcy Elisabeth Willibald
12. 8 marca 2017 Szwecja Åre Zjazd 1:25,27 +1,48 Stany Zjednoczone Alice Merryweather
DNF 9 marca 2017 Szwecja Åre Supergigant 1:15,10 Austria Nadine Fest
DNF2 10 marca 2017 Szwecja Åre Superkombinacja 2:09,05 Austria Nadine Fest
41. 12 marca 2017 Szwecja Åre Gigant 1:58,38 +6,20 Włochy Laura Pirovano
DNF1 30 stycznia 2018 Szwajcaria Davos Gigant 1:39,66 Austria Julia Scheib
DNF1 31 stycznia 2018 Szwajcaria Davos Slalom 1:46,51 Słowenia Meta Hrovat
2. 3 lutego 2018 Szwajcaria Davos Drużynowo  Szwajcaria
1. 4 lutego 2018 Szwajcaria Davos Supergigant 1:12,22
5. 5 lutego 2018 Szwajcaria Davos Superkombinacja 2:03,41 +1,87 Szwajcaria Aline Danioth
1. 8 lutego 2018 Szwajcaria Davos Zjazd 1:10,10
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF 13 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Supergigant 1:11,93 +0,76 Austria Nadine Fest
5. 14 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Superkombinacja 1:55,74 +3,67 Szwajcaria Aline Danioth
13. 16 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Gigant 2:33,28 +4,01 Szwajcaria Mélanie Meillard
9. 18 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Slalom 1:43,21 +4,62 Szwajcaria Aline Danioth

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Niemcy Garmisch-Partenkirchen30 stycznia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
  2. Włochy Cortina d’Ampezzo21 stycznia 2023 (zjazd) – 2. miejsce
  3. Norwegia Kvitfjell4 marca 2023 (zjazd) – 1. miejsce
  4. Francja Val d’Isère17 grudnia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  5. Austria Zauchensee12 stycznia 2024 (supergigant) – 2. miejsce
  6. Austria Saalbach22 marca 2024 (supergigant) – 3. miejsce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Das Knie von Kajsa Vickhoff Lie wurde nur leicht in Mitleidenschaft gezogen [online], SkiWeltCup.tv, 1 marca 2021 [dostęp 2022-02-25] (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]