Kamienica (jezioro) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowości nadbrzeżne | |
Region | |
Wysokość lustra | 21,3-22,0 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia | 75,0–68 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna | |
Objętość | 3959,4 tys. m³ |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | |
Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy Siemyśl | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego | |
54°00′10″N 15°37′47″E/54,002778 15,629722 |
Kamienica – jezioro rynnowe położone na Równinie Gryfickiej, w powiecie kołobrzeskim, na pograniczu gmin Gościno i Siemyśl. Jezioro przepływowe typu leszczowego w zlewni rzeki Błotnicy, wypływającej z tego jeziora.
Na brzegu, w miejscowości Dargocice, niewielkie ośrodki wypoczynkowe, pole namiotowe i kemping. W części centralnej – zagospodarowane (zmodernizowany pomost, plaża) kąpielisko o znaczeniu lokalnym, poza tym popularne miejsce wędkowania.
Na Kamienicy obowiązuje całoroczny zakaz używania jednostek pływających napędzanych silnikami spalinowymi, służących do rekreacji, uprawiania sportów wodnych i amatorskiego połowu ryb[2].
Z jeziorem związana jest legenda o zatopionym mieście, według której miasto zostało zatopione z powodu świętokradczego czynu burmistrza, który nakazał wysypanie drogi, po której udawała się jego córka do ślubu, okruszynkami chleba. Podobno gdy zbliżają się Święta Wielkanocne, z głębi jeziora słychać dźwięki kościelnych dzwonów, a w pewien jeden dzień w roku poziom wody jest tak niski, że widać wierzchołek wieży kościoła.
Ok. 0,5 km na wschód od jeziora znajduje się wzniesienie Łysica o wysokości 76 m n.p.m.
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 66,2 ha[1] do 75,0 ha[3]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 21,3 m n.p.m.[3] lub 22,0 m n.p.m.[1] Średnia głębokość jeziora wynosi 5,9 m[1], natomiast głębokość maksymalna 12,2 m[1].
Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Kämitz See. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Kamienica[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 130. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Uchwała Nr XLV/286/2014 Rady Powiatu w Kołobrzegu z dnia 29 sierpnia 2014 r. w sprawie zakazu używania określonych rodzajów jednostek pływających napędzanych silnikiem spalinowym na jeziorze Kamienica (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2014 r. poz. 3764)
- ↑ a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 130. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 14)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jarosław Filipiak, Mariusz Raczyński: Jeziora zachodniopomorskie. Szczecin: Akademia Rolnicza w Szczecinie, 2000. ISBN 83-87327-58-1.