Kamienica przy placu Wolności 5 w Katowicach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamienica przy placu Wolności 5
w Katowicach

nr rej. A/131/09 z dnia 14 września 1990 roku
Kamienica od frontu (2014)
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Katowice
Adres	pl. Wolności 5, 40-078 Katowice
Typ budynku	kamienica mieszkalno-handlowa
Styl architektoniczny	neoklasycyzm
Architekt	Ludwig Goldstein
Kondygnacje	4+1
Powierzchnia użytkowa	1 152 m²
Ukończenie budowy	1907
Położenie na mapie Katowic Kamienica przy pl. Wolności 5
Położenie na mapie Polski Kamienica przy pl. Wolności 5
Położenie na mapie województwa śląskiego Kamienica przy pl. Wolności 5
50°15′37,8″N 19°00′47,0″E/50,260500 19,013056
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica przy placu Wolności 5 w Katowicach – kamienica mieszkalno-handlowa wzniesiona w 1907 roku według projektu Ludwiga Goldsteina w stylu neoklasycystycznym, położona przy placu Wolności 5 w Katowicach, na obszarze dzielnicy Śródmieście, wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Kamienica została wzniesiona w 1907 roku^[1][2] (w niektórych źródłach jako prawdopodobny podawany jest rok powstania 1874^[3]), a zaprojektował ją Ludwig Goldstein^[3]. W 1935 roku właścicielem kamienicy był budowniczy Hermann Schalscha, a zamieszkiwały ją wówczas osoby różnej profesji^[4].

14 września 1990 roku kamienicę wpisano do rejestru zabytków nieruchomych województwa katowickiego pod numerem A/1411/90, a 30 września 2009 roku do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego pod nowym numerem – A/131/09^[1]. Ochroną objęto cały budynek^[2]. Kamienica prócz wpisu do rejestru zabytków nieruchomych chroniona jest wpisem do gminnej ewidencji zabytków miasta Katowice^[1].

W systemie REGON w połowie lipca 2023 roku była zarejestrowana jedna działalność gospodarcza z siedzibą przy placu Wolności 5. Jest nią studio tatuażu^[5].

Kamienica położona jest przy placu Wolności 5 w Katowicach, w zachodniej części dzielnicy Śródmieście^[1] i usytuowana jest w zwartej pierzei zabudowy^[3].

Jest to budynek murowany z cegły i z tynkowaną elewacją, powstały na planie prostokąta z oficyną boczną wschodnią, zwieńczony dachem dwuspadowym krytym papą^[3]. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 1 152 m², a powierzchnia zabudowy 358 m². Ma 4 kondygnacje nadziemne i 1 podziemną^[1].

Kamienica reprezentuje styl neoklasycystyczny^[1]. Fasada kamienicy jest ośmioosiowa i symetryczna, a dwie jej skrajne osie po obu stronach frontowej elewacji zostały zespolone w obrębie płytkich ryzalitów zwieńczonych trójkątnymi przyczółkami. Podziały architektoniczne zostały podkreślone pilastrami i belkowaniami na drugiej kondygnacji oraz gzymsem na trzeciej i czwartej kondygnacji. Elewacja na poziomie parteru jest boniowana, na drugiej kondygnacji pseudoboniowana. Ma ona stiukowe detale (m.in.: profilowane obramienia okien, w ryzalitach półokrągłe nadokienniki na trzeciej kondygnacji wypełnione dekoracją figuralną, a w części środkowej przyczółki nadokienne i belkowanie zamykające elewację)^[3].

Okna na fasadzie są prostokątne prócz tych umieszczonych na drugiej kondygnacji ryzalitów, które są zwieńczone półkoliście. Stolarka okienna jest czterokwaterowa ze ślemieniem^[3].

Schody wewnątrz kamienicy są dwubiegowe, stopnie i balustrady drewniane, a w oknach klatki schodowej znajdują się szyby z trawionego szkła. Brama przejazdowa znajduje się w skrajnej zachodniej osi i jest zintegrowana z klatką schodową^[3].