Kamisese Mara – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2021-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kamisese Mara

Data i miejsce urodzenia	6 maja 1920 Lomaloma
Data i miejsce śmierci	18 kwietnia 2004 Suva
1. Premier Fidżi
Okres	od 1987 do 1992
Przynależność polityczna	Alliance Party
Następca	Sitiveni Rabuka
2. Prezydent Fidżi
Okres	od 16 grudnia 1993 do 29 maja 2000
Przynależność polityczna	Alliance Party
Poprzednik	Penaia Ganilau
Następca	Josefa Iloilo
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamisese Mara, właśc. ratu sir Kamisese Kapaiwai Tuimacilai Uluilakeba Mara (ur. 6 maja 1920 w Lomaloma, zm. 18 kwietnia 2004 w Suva) – fidżyjski polityk, prezydent i premier kraju.

W 1942 rozpoczął studia medyczne na uniwersytecie Otago w Nowej Zelandii, przerwał je jednak pod naciskiem stryjecznego dziada, Ratu Sir Lala Sukuna; starszy krewny, cieszący się uznaniem jako lider narodowy, widział w Kamisese jednego ze swoich następców i zalecił mu studia historyczne na Oxfordzie (ukończone w 1949). Mara podyplomowo studiował również ekonomię (1961-1962); w 1973 otrzymał doktorat honorowy z prawa Uniwersytetu Otago.

9 września 1950 poślubił Adi Lady Lala Mare, pochodzącą z wodzowskiej rodziny, aktywną w polityce i działalności publicznej Fidżi.

Od 1950 Mara pracował w służbie państwowej; w 1953 został wybrany do Rady Legislacyjnej (jako jeden z czterech rdzennych mieszkańców Fidżi), od 1959 członek Rady Wykonawczej (formalnie doradca gubernatora generalnego, faktycznie minister; zajmował się sprawami biznesu i zasobów naturalnych). Na początku lat 60. założył Alliance Party, która uzyskała większość w wyborach w 1963 i 1968.

W 1967, w ramach transformacji systemowych Fidżi, został pierwszym szefem rządu (objął także tekę ministra spraw zagranicznych). Brał aktywny udział w negocjacjach z rządem brytyjskim, których efektem było ogłoszenie niepodległości Fidżi 10 października 1970.

W niepodległym państwie pozostał premierem; utrzymał większość parlamentarną w 1972 z Alliance Party, a także stanowisko szefa rządu po nieznacznej porażce, kryzysie konstytucyjnym i wreszcie powtórnych wyborach w 1977. Poprowadził także partię do sukcesu w 1982; w 1987 większość uzyskała koalicja pod kierownictwem Timoci Bavadry. Mara powrócił jednak do władzy jeszcze w 1987, kiedy Bavadre odsunął wojskowy przewrót Sitiveni Rabuki. Ostatecznie Mara zakończył pracę na stanowisku premiera w 1992.

W czerwcu 1992 został mianowany wiceprezydentem, wkrótce – ze względu na stan zdrowia prezydenta Ratu Sir Penaia Ganilau – przejął jego obowiązki; po śmierci prezydenta w grudniu 1993 został oficjalnie wybrany przez Wielką Radę Wodzów na prezydenta Fidżi.

Został zmuszony do ustąpienia z urzędu prezydenta w maju 2000; po nieudanym przewrocie George Speighta władze w celu opanowania sytuacji przejęło wojsko pod kierownictwem generała Franka Bainimaramy (prezydentem został później Josefa Iloilo, wiceprezydent przy osobie Mary). W 2001 Mara oskarżył o odpowiedzialność za zamach Speighta Bainimarame oraz dawnego lidera przewrotu wojskowego, Rabuke.

Po odsunięciu od władzy pozostał do końca życia członkiem Wielkiej Rady Wodzów.