Kanał stępu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kanał stępu (łac. canalis tarsi), także kanał kostki przyśrodkowej – w anatomii człowieka kostno-włóknisty kanał łączący głęboką komorę zginaczy goleni i podeszwę stopy[1].
Ograniczenia
[edytuj | edytuj kod]Kanał stępu ma następujące ograniczenia:
- kostka przyśrodkowa ogranicza kanał od przodu i góry,
- powierzchnia przyśrodkowa kości piętowej leży z boku,
- dwa powyższe elementy tworzą bruzdę kostną, którą z dołu i od tyłu zamyka troczek zginaczy, czyniąc z niej kanał[1].
Zawartość
[edytuj | edytuj kod]W kanale stępu każdy z głębokich zginaczy przebiega objęty samodzielną pochewką maziową. Ich kolejność, począwszy od przodu do tyłu, jest następująca[1]:
- ścięgno mięśnia piszczelowego tylnego,
- ścięgno mięśnia zginacza długiego palców,
- ścięgno zginacza długiego palucha.
Przez kanał, między obiema blaszkami troczka zginaczy biegną naczynia i nerwy podeszwowe przyśrodkowe i boczne, będące gałęziami poniższych struktur[1]:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka – Tom I: Anatomia ogólna, kości, stawy, więzadła, mięśnie. Warszawa: PZWL, 1999, s. 913. ISBN 83-200-2375-0.