Kaplica św. Barbary w Toruniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kaplica św. Barbary w Toruniu

nr rej. A/1537 z 17 sierpnia 2009
kaplica
Kaplica św. Barbary w Toruniu
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Toruń
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Antoniego w Toruniu
Wezwanie	Święta Barbara
Historia Data zakończenia budowy 1842
Dane świątyni Styl Mur pruski Świątynia • materiał bud. • cegła, drewno Ołtarz • liczba ołtarzy 1
Położenie na mapie Torunia Kaplica św. Barbary w Toruniu
Położenie na mapie Polski Kaplica św. Barbary w Toruniu
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Kaplica św. Barbary w Toruniu
53°03′13″N 18°32′27″E/53,053611 18,540833
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kaplica św. Barbary w Toruniu – rzymskokatolicka zabytkowa kaplica filialna w jurysdykcji parafii św. Antoniego w Toruniu, położony na cmentarzu św. Barbary, przy ul. Przysieckiej 12, na Barbarce w Toruniu^[1].

Obecna kaplica św. Barbary w Toruniu powstała w 1842 roku w pobliżu poprzedniej, zbudowanej przed 1820 rokiem^[2]. Głównym inicjatorem budowy nowej kaplicy był młynarz Heinrich Tilck, który w 1839 roku stał się dzierżawcą gruntów na Barbarce. Zgodę na budowę kaplicy otrzymał 18 kwietnia 1842 roku^[3]. Wybudowano ją z dobrowolnych datków mieszkańców miasta, za zgodą biskupa chełmińskiego oraz królewskiej rejencji w Kwidzynie^[4].

Cmentarz wraz z kaplicą figurują w rejestrze zabytków, nr rej: A/1537/1-2 z 17 sierpnia 2009 roku^[1].

• Waldemar Rozynkowski: Z dziejów Barbarki od średniowiecza do okresu międzywojennego. W: Sylwia Grochowina, Waldemar Rozynkowski (red.): Barbarka. Miejsce kultu, męczeństwa i pamięci. Toruń: 2019. ISBN 978-83-952086-2-1.