Kaptur kolczy – Wikipedia, wolna encyklopedia
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/45/Mail_Hood_and_One_Piece_Suit_MET_sfsb2001.38b%285-7-07%29s1d1.jpg/220px-Mail_Hood_and_One_Piece_Suit_MET_sfsb2001.38b%285-7-07%29s1d1.jpg)
Kaptur kolczy (czepiec, kołnierz kolczy) – rodzaj giętkiego hełmu wykonanego z plecionki kolczej. Także element dodatkowy mocowany do innych typów hełmów (w formie kołnierza), bądź noszony pod nimi jako dodatkowa ochrona (w formie czepca)[1].
Kaptury kolcze popularnie stosowano we wschodniej i zachodniej Europie już w XII w. noszone były na miękkim podkładzie z pikowanej tkaniny (który amortyzował wstrząsy). Mogły być używane jako samodzielny hełm (w tym jako integralna część kolczugi), bądź element dodatkowy do innych rodzajów hełmów (np. łebki, basinetu, szyszaka, misiurki) w zależności od konstrukcji zakładany pod dzwon hełmu właściwego, bądź doczepiany do jego dolnej krawędzi jako rodzaj kołnierza[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Włodzimierz Kwaśniewicz , Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, Warszawa: Bellona, 2005, s. 53, 62, 67, ISBN 83-11-10063-2 .