French
DeutschKarabin Springfield M1903 – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja | 1903–1957 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,62 mm |
| Nabój | |
| Magazynek | stały, 5 nab. |
| Wymiary | |
| Długość | 1097 mm[1] |
| Długość lufy | 610 mm[1] |
| Masa | |
| broni | 3,94 kg[1] |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 853 m/s[1] |
| Szybkostrzelność praktyczna | 10 strz./min |
| Zasięg maks. | powyżej 1000 m[1] |
| Zasięg skuteczny | 800 m |
Springfield M1903 (ang. United States Rifle, Caliber .30–06, Model 1903) – amerykański karabin powtarzalny opracowany w zakładach Springfield Armory. Podstawowy karabin United States Armed Forces w czasie I wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Springfield M1903 został opracowany w rządowym arsenale Springfield Armory, a jego konstrukcja oparta była na niemieckim karabinie powtarzalnym Gewehr 98. M1903 Znajdował się na wyposażeniu armii amerykańskiej od 1903 roku i był podstawowym karabinem armii amerykańskiej podczas I wojny światowej (mimo to Amerykański Korpus Ekspedycyjny walczący w Europie używał głównie karabinów Enfield M1917). Od 1936 roku stopniowo był zastępowany przez karabin samopowtarzalny M1 Garand.
Karabin M1903 posiadał zamek czterotaktowy, ślizgowo–obrotowy. Trzon zamkowy wyposażono w rączkę zgiętą do dołu. Kurek połączono na stałe z żerdzią sprężyny iglicy. Kurek zakończony gałką, umożliwiającą jego napięcie bez otwierania zamka. Karabin zasilany z magazynka o pojemności 5 nabojów. Lufa gwintowana, posiadała 4 bruzdy lewoskrętne o skoku 254 mm.
Początkowo karabin posiadał celownik krzywkowy i przystosowany był do 0,30–calowych nabojów z pociskiem zaokrąglonym, oznaczonych .30–03 (.30 – kaliber, 03 – wzór naboju 1903). Od 1906 roku rozpoczęto produkcję karabinu M1903 z celownikiem ramkowym, który dostosowany był do naboju oznaczonego .30–06 z pociskiem ostrołukowym. Karabin ten posiadał krótsze łoże o zmienionym kształcie w porównaniu do swojego poprzednika.
W 1929 roku wprowadzono kolejną zmodyfikowaną wersję karabinu oznaczona jako M1903A1, w której ulepszono kształt kolby wyposażając ją w chwyt pistoletowy (w czasie II wojny światowej produkowano również karabin M1903A1 ze słabo zarysowanym chwytem pistoletowym).
W latach II wojny światowej opracowano kolejną zmodyfikowaną wersję karabinu M1903A3, którego lufa posiadała dwie bruzdy, celownik osadzono w pobliżu rączki zamkowej i kolbę bez chwytu pistoletowego. Na podstawie tej wersji opracowano również wersję M1903A4 przeznaczoną dla strzelców wyborowych. Wersja ta była wyposażona w celownik optyczny i chwyt pistoletowy.
Istniała także jednostrzałowa wersja karabinu, dostosowana do amunicji bocznego zapłonu kalibru 0,22 cala. Broń ta była przeznaczona do szkolenia.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 212. ISBN 83-86028-01-7.