Karl Friedrich von Gärtner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karl Friedrich von Gärtner (ur. 1 maja 1772 in Göppingen zm. 1 września 1850 w Calw) – niemiecki lekarz i botanik[1].

Syn lekarza i botanika, dyrektora ogrodu botanicznego w Sankt Petersburgu, Josepha Gärtnera. Studiował medycynę i farmację w Jenie, Getyndze i Tybindze. Po studiach objął w 1796 praktykę medyczną w Calw, ale w 1800 porzucił ją i zajął się botaniką[1].

Wydał m.in. tom uzupełniający do najważniejszej z prac botanicznych swego ojca o owocach i nasionach – "De fructibus et seminibus plantarum". Opracował też dział roślin zarodnikowych we "Flora sibirica" Johanna Georga Gmelina, nadto ogłosił "Beiträge zur Kenntnis der Befruchtung der vollkommenen Gewächse" (1844) i "Versuche und Beobachtungen über die Bastarderzeugungen im Pflanzenreich" (2 wyd., 1849)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karl_Friedrich_von_Gärtner&oldid=61645365”