Karl Jenkins – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karl Jenkins
	; Karl Jenkins (2017)
Imię i nazwisko	Karl William Pamp Jenkins
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1944 ; Penclawdd, Walia
Gatunki	jazz, muzyka poważna, new age, muzyka celtycka, muzyka filmowa
Zawód	kompozytor, muzyk
Powiązania	Adiemus, Soft Machine, Nucleus
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Karl William Pamp Jenkins (ur. 17 lutego 1944 w Penclawdd) – brytyjski (walijski) muzyk i kompozytor.

Młodość i edukacja

Jenkins urodził się i dorastał w Penclawdd, wiosce na półwyspie Gower w południowej Walii. Jego ojciec, nauczyciel muzyki w miejscowej szkole, parafialny organista i szef chóru, dał mu podstawowe muzyczne wykształcenie^[1]. Ukończył studia muzyczne na Uniwersytecie w Cardiff, po czym rozpoczął studia podyplomowe w londyńskiej Królewskiej Akademii Muzycznej, gdzie poznał swoją późniejszą żonę i muzyczną współpracownicę Carol Barratt.

Kariera muzyczna

Jenkins zaczynał swoją muzyczną karierę jako oboista w National Youth Orchestra of Wales. Następnie dał się poznać jako muzyk jazzowy i jazz-rockowy, grał na saksofonie, klawiszach, oraz jak już wspomniano, na oboju, nietypowym narzędziu w instrumentarium jazzu. Dołączył do grupy kompozytora jazzowego Grahama Colliera, a później stał się jednym z założycieli grupy jazz-rockowej Nucleus, która zdobyła pierwszą nagrodę na Montreux Jazz Festival w 1970^[2]. W 1972 dołączył do Soft Machine, zespołu z Canterbury grającego rock progresywny. Z tym zespołem wystąpił na koncertach Proms, w Carnegie Hall i na Festiwalu Jazzowym w Newport. Po tym jak Soft Machine rozpadło się w 1978 (w 1984 miały miejsce ostatnie wspólne występy) Jenkins skupił się na karierze solowej. Rozstał się też z muzyką rockową.

Walijczyk zaczął komponować i nagrywać kompozycje m.in. do reklamowych spotów – ta pozornie mało artystyczna i mało wysublimowana gałąź muzyki przyniosła mu olbrzymi rozgłos. Jenkins stworzył temat muzyczny do reklamy firmy jubilerskiej De Beers. Później dołączył go do kompilacji Diamond Music jako utwór tytułowy, by wreszcie skomponować Palladio wykorzystujące wspomniany temat. Przełom w karierze kompozytorskiej Jenkinsa nastąpił w 1994^[2]. W reklamie telewizyjnej linii lotniczych Delta Air Lines użyto zupełnie innego konceptu kompozytora, zatytułowanego Adiemus. Utwór oparty na etnicznym brzmieniu, z chórem wyśpiewującym słowa w nieistniejącym języku^[1], do dziś pozostaje najpopularniejszym dziełem Walijczyka. Zainicjował także prace nad projektem muzycznym Adiemus, na który składają się kolejne płyty tworzone w nurcie new age.

W latach 90. i 2000. Jenkins wzbogacił swój dorobek o kompozycje w stylu klasycznym i muzykę religijną. Napisał operę Eloise, Requiem, koncerty instrumentalne i na orkiestrę.

Wideo rządu walijskiego Karla Jenkinsa, 2015

Nagrody i osiągnięcia

Jenkins posiada doktorat z muzyki uzyskany na Uniwersytecie Walijskim, a także doktorat honorowy na Uniwersytecie w Leicester^[3]. W 2005 r. został odznaczony przez królową Elżbietę II Oficerskim Orderem Imperium Brytyjskiego, a 12 czerwca 2010 Komandorskim Orderem Imperium Brytyjskiego^[4].

Niepełna lista dzieł

Kolekcje największych przebojów

The Best of Adiemus

Inne dzieła

Adiemus: Live – nagrania na żywo utworów z serii Adiemus
Palladio (1996)
Eloise (opera)
Imagined Oceans (1998)
The Armed Man: A Mass for Peace (skomponowana w 1999, premiera w 2000)
Dewi Sant, utwór na chór i orkiestrę (1999, 30 min.)
Diamond Music (1996)
Merry Christmas to the World (1995) – kolekcja tradycyjnych piosenek bożonarodzeniowych zaaranżowanych przez Jenkinsa
Over the Stone (2002) – koncert na dwie harfy
Crossing the Stone (2003)
Ave Verum (2004)
In These Stones Horizons Sing (2004)
Requiem (2005)
Quirk (2005) – koncert na orkiestrę
River Queen (2005) – muzyka z filmu River Queen w reżyserii Nowozelandczyka Vincenta Warda
Tlep (2006)
Kiri Sings Karl (2006) – z udziałem Kiri Te Kanawy
This Land of Ours (2007)
Stabat Mater (2008) – muzyczna adaptacja poematu
The Concertos (2008) – Over the Stone (koncert na dwie harfy), La Folia (na marimbę), Quirk, Sarikiz (koncert skrzypcowy), nowe nagranie Palladio concerto grosso
Stella Natalis (2009)
Gloria / Te Deum (2010)
The Very Best of Karl Jenkins (2011)

Przypisy

↑ ^a ^b Oration for Karl Jenkins by Professor Gordon Campbell. www2.le.ac.uk. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).
↑ ^a ^b Karl Jenkins biography. bbc.co.uk, 2011-03-28. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).
↑ Biog – Karl Jenkins. karljenkins.com. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).
↑ Catherine Zeta Jones heads list of Welsh honours. bbc.co.uk, 2010-06-12. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).
↑ Karl Jenkins discography. karljenkins.com. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

oficjalna strona Karla Jenkinsa (ang.)
Biografia na stronie Calyx (Canterbury music website) (ang.)
Muzyka Karla Jenkinsa w reklamach telewizyjnych na stronie ADmusicDB.com (ang.)

[www2.le.ac.uk-1] Oration for Karl Jenkins by Professor Gordon Campbell. www2.le.ac.uk. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).

[bbc.co.uk-2] Karl Jenkins biography. bbc.co.uk, 2011-03-28. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).

[3] Biog – Karl Jenkins. karljenkins.com. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).

[4] Catherine Zeta Jones heads list of Welsh honours. bbc.co.uk, 2010-06-12. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).

[5] Karl Jenkins discography. karljenkins.com. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]