Karol Józef Czapski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy szambelana na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego. Zobacz też: Karol Hutten-Czapski – prezydent Mińska Litewskiego.

Karol Józef Czapski

Karol Józef Czapski, portret Andrzeja Hintza (1835)
Leliwa (herb szlachecki)
Data urodzenia	1777
Data i miejsce śmierci	1836 Pałac w Duniłowiczach
Ojciec	Franciszek Stanisław Czapski
Matka	Weronika Radziwiłł
Żona	Fabianna Obuchowicz
Dzieci	Emeryk Hutten-Czapski

Karol Józef Czapski zwany Karolem Czapski-Hutten ze Stańkowa herbu Leliwa (ur. 1777, zm. 1836 w Duniłowiczach) – szambelan królewski na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Syn Franciszka Stanisława Kostki, ostatniego wojewody chełmińskiego i Weroniki Joanny Radziwiłł, córki Michała Kazimierza zwanego Rybeńko, hetmana wielkiego litewskiego. Ożeniony z Fabianną Obuchowicz, córką kasztelana mińskiego Michała Obuchowicza. Brat Stanisława (1779–1844), pułkownika wojsk polskich. Był ojcem Emeryka Zachariasza Hutten-Czapskiego, polskiego numizmatyka.

Pełnił urząd marszałka powiatu mińskiego. Był pułkownikiem wojsk polskich.

Pochowany został w Stańkowie pod Mińskiem Litewskim.

• Polski Słownik Biograficzny (tom IV, str. 189)