Karol Mecherzyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karol Mecherzyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1800
Kraków

Data i miejsce śmierci

9 sierpnia 1881
Kraków

Zawód, zajęcie

Polski pisarz, profesor literatury i tłumacz.

Faksymile

Karol Mecherzyński (ur. 4 stycznia 1800 w Krakowie, zm. 9 sierpnia 1881 w Krakowie) – polski pisarz, profesor historii literatury na Uniwersytecie Jagiellońskim[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Mateusza Mecherzyńskiego herbu Nowina[2], profesora Liceum św. Anny i prefekta drukarni uniwersyteckiej, oraz Heleny z Żeromskich, ciotecznej babki Stefana Żeromskiego[3].

Był profesorem języka polskiego i łaciny w liceum św. Barbary, potem św. Anny. W latach 18501867 był profesorem historii literatury polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1867 objął zarząd biblioteki uniwersyteckiej. Był członkiem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Od 1873 roku był członkiem Akademii Umiejętności[1].

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w kwaterze Ra[4].

Grób Karola Mecherzyńskiego na cmentarzu Rakowickim

Najważniejsze dzieła:

  • Świadectwa uczonych kraiowych i postronnych o kwitnącym stanie nauk w Polsce w wiekach dawniejszych[5], Kraków, 1828;
  • Historya języka łacińskiego w Polsce[6], Kraków, 1833;
  • Prawidła pisania[7], Kraków 1841;
  • Historya języka niemieckiego w Polsce[8], Kraków, 1845;
  • O magistratach miast polskich a w szczególności miasta Krakowa[9], Kraków, 1845;
  • Historya wymowy w Polsce: Tom 1, Kraków, 1856, Tom 2[10], Kraków, 1858, Tom 3[11], Kraków, 1860;
  • Stylistyka czyli nauka obejmująca prawidła dobrego pisania : do użytku młodzieży szkolnej, Kraków, 1870;
  • Stylistyka, czyli Nauka obejmująca prawidła dobrego pisania : do użytku młodzieży szkolnej[12], Kraków, 1870.
  • Wypisy polskie dla szkół męskich i żeńskich z najcelniejszych pisarzy krajowych[13], Kraków, 1877;

Przetłumaczył na polski Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego Jana Długosza wydane w Krakowie w latach 1863–1887.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
  2. Kazimiera Zapałowa, Z Dworku Żeromskich (23). Mecherzyńscy [online], szklanydom.maslow.pl [dostęp 2022-07-27].
  3. Maciej Włodarski, Karol Mecherzyński (1800–1881) [online], ruj.uj.edu.pl [dostęp 2022-07-27].
  4. Karolina Grodziska: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939) wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1997, s. 126.
  5. Karol Mecherzyński, Świadectwa uczonych kraiowych i postronnych o kwitnącym stanie nauk w Polsce w wiekach dawnieyszych [...] [online], Odb.: Rocznik Towarzytwa Naukowego w Krakowie, t. 13, polona.pl [dostęp 2019-02-16].
  6. Karol Mecherzyński, Historya języka łacińskiego w Polsce [online], polona.pl [dostęp 2019-02-16].
  7. Prawidła pisania ułożył K. Mecherzyński [online], polona.pl [dostęp 2019-02-16].
  8. Karol Mecherzyński, Historya języka niemieckiego w Polsce [online], polona.pl [dostęp 2019-02-16].
  9. Karol Mecherzyński, O magistratach miast polskich a w szczególności miasta Krakowa [online], polona.pl [dostęp 2019-02-16].
  10. Karol Mecherzyński, Historya wymowy w Polsce. T. 2 [online], polona.pl [dostęp 2019-02-16].
  11. Karol Mecherzyński, Historya wymowy w Polsce. T. 3 [online], polona.pl [dostęp 2019-02-16].
  12. Karol Mecherzyński, Stylistyka czyli Nauka obejmująca prawidła dobrego pisania : do użytku młodzieży szkolnej [online], polona.pl [dostęp 2019-02-16].
  13. Wypisy polskie dla szkół męskich i żeńskich z najcelniejszych pisarzy krajowych zebr. i ułożone przez Karola Mecherzyńskiego [online], polona.pl [dostęp 2019-02-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]