Kategoria gramatyczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kategoria gramatyczna – typ cech semantycznych słowa, realizowanych w warstwie jego morfologii i wzajemnie wykluczających się^[1]. Kategorią gramatyczną jest np. rodzaj^[2]. I tak rodzaj męski, żeński lub nijaki w przymiotnikach „zielony”, „zielona”, „zielone” (zatem pewna cecha „znaczeniowa”, semantyczna tych słów) sygnalizowany jest przez odpowiednie końcówki -y, -a, -e (czyli przez cechy morfologiczne słowa).

Można wyróżnić kategorie gramatyczne^[1]:

• imienne, czyli odnoszące się do rodziny rzeczownika, takie jak liczba, rodzaj, przypadek,
• werbalne, czyli odnoszące się do rodziny czasownika, takie jak czas, osoba, aspekt, tryb, strona.

• KazimierzK. Polański KazimierzK. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .