Kazimierz Jeleń – Wikipedia, wolna encyklopedia
major lekarz | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 4 Pułk Strzelców Konnych |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Kazimierz Abram (Abraham) Jeleń[1][2] (ur. 27 stycznia 1889 w Osownie, pow. Radzyń Podlaski, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Macieja i Agnieszki z Kułagów[3]. Studiował na uniwersytetach w Warszawie, Dorpacie i Moskwie. W 1915 roku uzyskał dyplom lekarski[4][5][6]. Powołany do armii rosyjskiej. Uczestnik I wojny światowej. W 1920 naczelny lekarz w 4 pułku strzelców konnych.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 43. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy, a jego oddziałem macierzystym była Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 2[7]. W 1923 roku pełnił służbę w 30 pułku artylerii polowej we Włodawie na stanowisku starszego lekarza, pozostając oficerem nadetatowym 9 batalionu sanitarnego w Brześciu[8]. Po awansie do stopnia majora (starszeństwo z dniem 1 lipca 1923 i 30 lokatą w korpusie oficerów zawodowych sanitarnych - lekarzy), W tym samym roku pełnił służbę w 74 pułku piechoty w Lublińcu na stanowisku starszego lekarza, pozostając oficerem nadetatowym 4 batalionu sanitarnego w Łodzi[9]. W 1928 roku pozostawał w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII[10]. Z dniem 30 września 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku[11]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Siedlce. Posiadał przydział do Kadry Zapasowej 9 Szpitala Okręgowego[12].
W 1936 roku był lekarzem domowym Ubezpieczalni Społecznej w Ostrowcu Świętokrzyskim[13]. W 1938 roku pracował w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej w Ostrowcu Świętokrzyskim, w charakterze lekarz pediatry i dermatologa. Mieszkał przy ulicy Głogowskiej 3[14][1].
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej. Według stanu na grudzień 1939 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 036/4 z 16.04.1940. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 04.05.1943[15]. Przy szczątkach znaleziono kartę przydziału służbowego, dwie fotografie i kartę szczepień obozowych nr 3530[16]. Figuruje na liście AM-187-803 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem GARF-17-0803. Nazwisko Jelenia znajduje się na liście ofiar (pod nr 0803) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 107 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 112 z 1943. W „Nowinach: gazeta ścienna dla polskiej wsi” w spisie ofiar z Katynia znajduje się pod nr 473, z adnotacją - „major, szczegółów brak”[17]. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu, nr tabliczki epitafijnej nr 1377[18].
Kazimierz Jeleń był żonaty z Marią z Wonschów, z którą miał syna Macieja[3].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[19]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych dwukrotnie[3]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986[20]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Żydowskie ofiary zbrodni katyńskiej, „Forum Żydów Polskich”, 13 października 2010 [dostęp 2018-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-21] (pol.).
- ↑ Katyń [online] [dostęp 2018-01-03] (pol.).
- ↑ a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 234.
- ↑ Konopka 1936 ↓, s. 434.
- ↑ Rocznik Lekarski 1938 ↓, s. 781-782.
- ↑ Spis urzędowy lekarzy 1939 ↓, s. 90 tu podano rok 1914.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 316.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 773, 1173.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1038, 1082.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 712, 730 tu podano, że urodził się 27 stycznia 1889 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 265.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 376, 798.
- ↑ Konopka 1936 ↓, s. 781-782 tu jako Abram Jeleń urodzony w 1889 roku.
- ↑ Rocznik Lekarski 1938 ↓, s. 434 tu także jako Abram Jeleń urodzony w 1889 roku.
- ↑ УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 322 .
- ↑ Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 187 .
- ↑ „Nowiny, gazeta ścienna dla polskiej wsi. Wydawca:” (43), Kraków 1943 .
- ↑ Lekarze pochowani na cmentarzu w Katyniu [online], www.oil.org.pl [dostęp 2018-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] .
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości..
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Stanisław Konopka: Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska, 1936.
- Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1938 rok. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska, 1938.
- Urzędowy spis: lekarzy, lekarzy dentystów, farmaceutów, felczerów, pielęgniarek, położnych, uprawnionych i samodzielnych techników dentystycznych oraz wykazy : aptek, szpitali, ubezpieczalni społecz., ośrodków zdrowia, przychodni samodzielnych oraz centrali i filii Państwowej Szkoły Higieny. Warszawa: Ministerstwo Opieki Społecznej, 1939..
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.