Kazimierz Zagórski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kazimierz Zagórski, Casimir Ostoja Zagourski (ur. 1883 w Żytomierzu, zm. 1944) – polski fotograf i podróżnik.

Wychował się w Azerbejdżanie. Zanim wybuchła rewolucja był pułkownikiem w carskim lotnictwie. Po zakończeniu I wojny światowej zamieszkał wraz z rodziną w Polsce. W 1924 roku wyjechał z Polski i zamieszkał w Léopoldville (dzisiejsza Kinszasa) w Kongu Belgijskim (dzisiejsza Demokratyczna Republika Konga) gdzie założył studio fotograficzne.

Przemierzając w latach 1928–1937 centralną Afrykę, wykonał wiele zdjęć ludzi zamieszkujących te tereny „Czarnego Lądu”. Dwie serie zdjęć zatytułował „Ginąca Afryka”^[1]. Zdjęcia dostarczają informacji na temat strojów, obyczajów plemion Afryki centralnej. Zagórski chciał uchwycić Afrykę taką, jaką była zanim przybyli tu Europejczycy. Świat jaki przedstawił na zdjęciach jest pełen elegancji i dumy.

• Ostoja (herb szlachecki)

• Krzysztof Pluskota, Kazimierza Zagórskiego L´Afrique qui disparait. Odkrycie, praca badawcza, wystawy [w:] Fotografia od dagerotypu do galerii Hybrydy – materiały z sesji naukowej zorganizowanej przez Oddział Warszawski Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa 2008.

• Strona poświęcona Kazimierzowi Zagórskiemu. ezakwantu.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-29)]. (fr.)
• Kolekcja fotografii K. Zagórskiego w zbiorach cyfrowych Biblioteki Narodowej Polona.pl