Kefar Gidon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kefar Gidon

‏כפר גדעון‎

Klub młodzieżowy w Kefar Gidon
Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Jezreel
Samorząd Regionu	Emek Jizre’el
Wysokość	94 m n.p.m.
Populacja (2013) • liczba ludności	298
Położenie na mapie Dystryktu Północnego Kefar Gidon
Położenie na mapie Izraela Kefar Gidon
32°38′36″N 35°17′28″E/32,643333 35,291111
Multimedia w Wikimedia Commons

Kefar Gidon (hebr. כפר גדעון; ang. Kfar Gidon lub Kefar Gid'on) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Moszaw Kefar Gidon jest położony na wysokości 94 metrów n.p.m. w centralnej części intensywnie użytkowanej rolniczo Doliny Jezreel w Dolnej Galilei, na północy Izraela. Okoliczny teren jest płaski, i delikatnie opada w kierunku południowo-zachodnim. W odległości 3 km na północ od osady wznoszą się stoki masywu górskiego Hare Nacerat, który ciągnie się na północny wschód w kierunku do miasta Nazaret. Na wschód i południe od kibucu przepływa strumień Adaszim. W odległości 2,5 km na południowym wschodzie znajduje się masyw góry Giwat ha-More (515 m n.p.m.). W jego otoczeniu znajduje się miasto Afula, moszawy Ha-Jogew, Kefar Baruch, Tel Adaszim i Balfurja, kibuc Mizra, oraz wioska komunalna Achuzzat Barak.

Kefar Gidon jest położony w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy w 1922 roku formalnie utworzyli na tym obszarze Mandat Palestyny. Stworzyło to warunki do rozwoju osadnictwa żydowskiego w Palestynie. W latach 20. XX wieku organizacje syjonistyczne wykupiły znaczne grunty w Dolinie Jezreel. W takich okolicznościach w 1923 roku powstał moszaw Kefar Gidon^[1]. Został on nazwany na cześć biblijnego bohatera Gedeona, który przebywał w tej okolicy^[a]. Grupa założycielska składała się z żydowskich imigrantów z Transylwanii, których do aliji zachęcił rabin Mosze Szmuel Glasner z miasta Kluż. Byli to zwolennicy syjonizmu religijnego^[2]. Żydowski Fundusz Narodowy przekazał obszar o powierzchni 4 tys. hektarów, planując że w nowej osadzie zamieszka 40 rodzin. Początkowo w moszawie osiedliło się 6 rodzin, i każda z nich otrzymała 79 hektarów ziemi. W przeciągu roku w osadzie zamieszkały kolejne rodziny^[3]. Pierwsi pionierzy nie posiadali żadnego doświadczenia z rolnictwem, a dodatkową trudnością był brak dostępu do wody. Przez pierwsze dwa lata wodę dostarczano z sąsiedniego kibucu Balfurja. Starając się wesprzeć rozwój moszawu, organizacje syjonistyczne udzieliły pomocy sadząc drzewa owocowe, winnicę i zakładając hodowlę bydła mlecznego^[4]. Mleko było dostarczane na stację kolejową Afula i linią kolejową Doliny dostarczane do Hajfy^[5]. Poszukując skutecznego rozwiązania narastającego konfliktu izraelsko-arabskiego w dniu 29 listopada 1947 roku została przyjęta Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181. Zakładała ona między innymi, że moszaw Kefar Gidon miał znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa żydowskiego^[6]. Arabowie odrzucili tę Rezolucję i dzień później doprowadzili do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Na samym jej początku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zajęły pobliskie wioski i sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. Dopiero działania podjęte podczas I wojny izraelsko-arabskiej w 1948 roku zabezpieczyły całą Dolinę Jezreel, umożliwiając dalszy rozwój żydowskiego osadnictwa. Po wojnie w moszawie osiedlili się nowi imigranci, będący ultraortodoksami. Między obydwoma społecznościami wystąpiły sprzeczności, w wyniku których w 1956 roku doszło do wewnętrznego rozłamu. Utworzono wówczas dwa odrębne moszawy: ultraortodoksyjny Kefar Gidon i mniej religijny moszaw Talmej Gidon. Dwie osady rozwijały się obok siebie. Dopiero na początku XXI wieku doszło do ich ponownego zjednoczenia^[7][8].

Większość mieszkańców moszawu jest Żydami. Tutejsza populacja jest religijna i świecka^[9][10]:

Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie. Część mieszkańców dojeżdża do pracy poza moszawem. W moszawie znajduje się sklep wielobranżowy i warsztat mechaniczny.

Przez centrum moszawu przebiega droga ekspresowa nr 60 (pod drogą znajduje się podziemny tunel umożliwiający komunikację pomiędzy dwoma częściami osady), którą jadąc na południe dojeżdża się do moszawu Balfurja i dalej do miasta Afula, lub jadąc na północ dojeżdża się do moszawów Mizra i Tel Adaszim, oraz skrzyżowania z drogą nr 73.

Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkół w kibucu Mizra. W moszawie jest ośrodek kultury z biblioteką, sala sportowa i boisko.

Na wschód od wioski wznosi się niewielkie wzgórze Tel Adaszim (129 metrów n.p.m.), na którym znajduje się stanowisko archeologiczne. Odnaleziono tutaj artefakty z okresów perskiego, helleńskiego, rzymskiego, bizantyjskiego i islamskiego. Obszar wzgórza jest zalesiony. Natomiast w pewnej odległości na zachód od moszawu jest położony Rezerwat przyrody Balfurja, który chroni pozostałości naturalnych bagien Doliny Jezreel^[11].

• Gidona - pobliska wieś o podobnej nazwie.

• Zdjęcie satelitarne Kefar Gidon. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
• Mapa Kefar Gidon. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (hebr.).