Kiczora (1024 m) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 1024 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego | |
49°26′54″N 20°33′09″E/49,448333 20,552500 |
Kiczora (1024 m n.p.m.) – szczyt górski (i polana) położony w Beskidzie Sądeckim, w Paśmie Radziejowej. Znajduje się w grzbiecie odbiegającym od Przehyby na południe, pomiędzy dolinami potoków Sielskiego oraz Starego. Zarówno szczyt, jak i stoki są porośnięte lasem, jedynie w dolnej części wschodniego zbocza jest polana[1].
Grzbietem przez Kiczorę i Stary Wierch przebiega czarny szlak narciarski Przehyba – Szlachtowa, a także szlak konny. Wschodnie, południowe i zachodnie stoki Kiczory trawersuje gruntowa droga ciągnąca się od Sopotnickiego Potoku południowymi stokami Pasma Radziejowej po Czarną Wodę[2][1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Pieniny polskie i słowackie: Właściwe, Małe, Spiskie, J. Czorsztyńskie: mapa turystyczna 1:25 000. Piwniczna: Agencja Wydawnicza „Wit” s.c. ISBN 83-907671-3-9.
- ↑ Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.