Kieliszek – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kieliszek – naczynie służące do picia napojów, szczególnie alkoholowych. Najczęściej stosowanym surowcem do produkcji kieliszków jest szkło, także kryształowe, ale bywają też kieliszki metalowe.
W wielu kościołach protestanckich, występują kieliszki komunijne, w których znajduje się konsekrowane wino lub sok gronowy, przeznaczone do dystrybucji wiernym w czasie sprawowania sakramentu Wieczerzy Pańskiej. Kieliszki z sakramentem znajdują się na specjalnych tacach komunijnych.
Budowa kieliszka
[edytuj | edytuj kod]Budowa oraz kształt kieliszka uzależnione są od jego przeznaczenia, tj. od napojów, które mają być z niego pite. Kieliszki do win składają się z 3 części:
- czaszy;
- nóżki;
- stopy.
Kieliszki do wódek często występują w wersji bez nóżki i stopy.