Klasa bonitacyjna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klasa bonitacyjna (również jako klasa bonitacyjna gleby) – klasa gruntu określana w ramach gleboznawczej klasyfikacji gruntów na podstawie urzędowej tabeli gruntów określająca jakość gleby pod względem jej wartości użytkowej.

Ciągły obszar gruntu, wyodrębniony w wyniku gleboznawczej klasyfikacji gruntów, obejmujący grunty zaliczone do jednej klasy bonitacyjnej stanowi kontur klasyfikacyjny. Przebieg konturów klasyfikacyjnych przyjmuje się w EGiB na podstawie mapy klasyfikacji i zamyka się w granicach konturów gruntów rolnych (R) lub gruntów leśnych (Ls).

Urzędową tabelę klas gruntów zawierającą m.in. ogólną charakterystykę klas bonitacyjnych gleb, a także sposób zaliczania gleb do poszczególnych klas stanowi załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów (Dz.U. z 2012 r. poz. 1246).

Tabela klas gruntów

[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj gruntu Klasa bonitacyjna gleby Oznaczenie klasy (OZK)
według EGiB i GKG
Grunty orne (R)
Gleby orne najlepsze I[a]
Gleby orne bardzo dobre II
Gleby orne dobre IIIa
Gleby orne średnio dobre IIIb
Gleby orne średniej jakości, lepsze IVa
Gleby orne średniej jakości, gorsze IVb
Gleby orne słabe V
Gleby orne najsłabsze VI
Gleby orne najsłabsze, trwale za suche lub za mokre VIz
Grunty zrekultywowane
Grunty zrekultywowane dobre IIIa
Grunty zrekultywowane średnio dobre IIIb
Grunty zrekultywowane średniej jakości, lepsze IVa
Grunty zrekultywowane średniej jakości, gorsze IVb
Grunty zrekultywowane słabe V
Grunty zrekultywowane najsłabsze VI
Łąki trwałe (Ł) i pastwiska trwałe (Ps)
Gleby orne najlepsze I
Gleby orne bardzo dobre II
Gleby orne dobre III
Gleby orne średniej jakości IV
Gleby orne słabe V
Gleby orne najsłabsze VI
Lasy (Ls)
Gleby najlepsze I
Gleby bardzo dobre II
Gleby dobre III
Gleby średniej jakości IV
Gleby słabe V
Gleby najsłabsze VI
Grunty zadrzewione i zakrzewione (Lz) klasyfikowane odpowiednio do gleb gruntów leśnych (Ls)
Grunty zadrzewione i zakrzewione
na użytkach rolnych (Lzr)
klasyfikowane odpowiednio do gleb gruntów ornych (R) lub gleb łąk trwałych (Ł) i pastwisk trwałych (Ps)
Grunty pod stawami rybnymi (Wsr) klasyfikowane odpowiednio do gleb łąk trwałych (Ł) i pastwisk trwałych (Ps)
Grunty rolne zabudowane (Br) klasyfikowane odpowiednio do gleb gruntów przyległych
Grunty pod rowami (W) klasyfikowane jedynie poprzez zaliczenie ich do klasy gruntów przyległych, ale podlegających klasyfikacji
Grunty rolne zajęte pod uprawy wieloletnie,
w szczególności pod sady owocowe (S),
krzewy owocowe i inne
klasyfikowane odpowiednio do gleb gruntów ornych (R) lub gleb łąk trwałych (Ł) i pastwisk trwałych (Ps)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Klasa I występuje jedynie na terenach nizinnych i wyżynnych, nie występuje na terenach górskich.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów (Dz.U. z 2012 r. poz. 1246).
  • Załącznik Nr 7 do Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków. (Dz.U. z 2019 r. poz. 393)