Mapa klasyfikacji – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mapa klasyfikacji, dawniej również jako mapa klasyfikacyjna gruntów, mapa bonitacyjna gleb – wielkoskalowe opracowanie kartograficzne tworzone w ramach gleboznawczej klasyfikacji gruntów.

Mapa klasyfikacji jest elementem składowym projektu ustalenia klasyfikacji i stanowi integralną część decyzji o ustaleniu klasyfikacji.

Mapa tworzona jest na kopii mapy ewidencyjnej, zawiera w szczególności:

• granice obszaru objętego klasyfikacją
• ustalone granice zasięgów konturów typów gleba
• ustalone granice zasięgów konturów klas bonitacyjnych
• położenie odkrywek glebowych
• dane opisowo-informacyjne:
  • oznaczenie jednostki ewidencyjnej i obrębu
  • oznaczenie skal
  • oznaczenia typów, rodzajów i gatunków gleb, rodzajów użytków gruntowych oraz klas bonitacyjnych,
  • numery konturów klas bonitacyjnych oraz odkrywek glebowych.

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 września 2012 r. w sprawie gleboznawczej klasyfikacji gruntów (Dz.U. z 2012 r. poz. 1246).