French
DeutschKlasztor Franciszkanów we Wronkach – Wikipedia, wolna encyklopedia
 nr rej. AK-I-11a/159[1] z 21.12.1932 | |
 Kościół podominikański Zwiastowania NMP | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Prowincja | Św. Franciszka w Poznaniu |
| Typ zakonu | męski |
| Obiekty sakralne | |
| Kościół | |
| Fundator | Jan Korzbok Łącki |
| Styl | |
| Data budowy | koniec XVII w. |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego  | |
Położenie na mapie gminy Wronki  | |
Położenie na mapie Wronek  | |
 52°42′38″N 16°22′29″E/52,710556 16,374722 | |
| Strona internetowa | |
Klasztor franciszkanów we Wronkach – klasztor Franciszkanów, wchodzący w skład prowincji wielkopolskiej, na terenie archidiecezji poznańskiej, we Wronkach w województwie wielkopolskim[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1279 sprowadził do Wronek dominikanów książę wielkopolski Przemysł II. Pierwszy zespół klasztorny uległ zniszczeniu w 1603. Murowany kościół wzniesiono według projektu Krzysztofa Bonadury Starszego pod koniec XVII w. Kasata zakonu nastąpiła w 1838[3]. Społeczeństwo ze składek własnych odkupiło klasztor i przekazało arcybiskupowi gnieźnieńsko-poznańskiemu Mieczysławowi Ledóchowskiemu. W 1868 arcybiskup ten sprowadził do Wronek franciszkanów reformatów. Wzniesiono wówczas nowy budynek klasztorny, według projektu Antoniego Krzyżanowskiego[4]. Klasztor zamknięto ponownie w dobie kulturkampfu w roku 1875[5]. Zakonnicy przebywali w nim jednak aż do wybuchu I wojny światowej. Klasztor oficjalnie otwarto ponownie w 1925. Stał się jednym z konwentów młodej prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych z siedzibą prowincjała w Katowicach na Górnym Śląsku. Do 1931 istniało w murach klasztoru Kolegium Serafickie – niższe seminarium duchowne. W latach 1932–1939 utworzono we wronieckim konwencie studium teologiczne[6]. W czasie II wojny światowej mieścił się w nim szpital wojskowy. Po wojnie otwarto w budynkach klasztornych dom dziecka[5]. Franciszkanie odzyskali klasztor w latach dziewięćdziesiątych XX w. Obecnie konwent należy do prowincji poznańskiej franciszkanów[6]. Mieści się w nim założone w 1991 roku seminarium duchowne[5] i filia Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza[6].
W kościele przyklasztornym znajdują się witraże projektowane przez Stanisława Powalisza oraz polichromie na sklepieniu wykonane przez Mariana Schwartza z Obrzycka.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
- ↑ Osieczna. www.franciszkanie.net, 2009-02-27. [dostęp 2010-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-06)].
- ↑ K. Kaczmarek, Pokasacyjne losy kościoła dominikanów we Wronkach i jego wyposażenia, [w:] Kasaty klasztorów na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów i na Śląsku na tle procesów sekularyzacyjnych w Europie, red. M. Derwich, t. II,, 2014.
- ↑ Józef Modrzejewski, Antoni Krzyżanowski – architekt, budowniczy, przedsiębiorca (1808-1895), w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/1989, s.126, ISSN 0137-3552
- ↑ a b c Wyższe Seminarium Duchowne Zakonu Braci Mniejszych - Franciszkanów [online], www.wsd.franciszkanie.net [dostęp 2022-01-29].
- ↑ a b c Piotr Maluśkiewicz: Zabytkowe klasztory w Wielkopolsce. Poznań: Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury, 2006, s. 310-313. ISBN 83-87816-75-2.