Klaus Glahn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klaus Glahn
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

[3 marca 1942
Hanower

Wzrost

187 cm

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Niemcy
brąz Tokio 1964 judo
(open)
Reprezentacja  RFN
srebro Monachium 1972 judo
(+93 kg)
Mistrzostwa świata
srebro Ludwigshafen 1971 +93 kg
srebro Meksyk 1969 +93 kg
srebro Salt Lake City 1967 open
brąz Lozanna 1973 open
brąz Ludwigshafen 1971 open
Mistrzostwa Europy
złoto Belin 1970 +93 kg
złoto Lozanna 1968 +93 kg
złoto Rzym 1967 druż.
złoto Genewa 1963 +80 kg
brąz Madryt 1973 druż.
brąz Lozanna 1968 druż.
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Klaus Glahn (ur. 23 marca 1942[1]) – niemiecki judoka. Dwukrotny medalista olimpijski.

Reprezentował barwy Republiki Federalnej Niemiec. Brał udział w dwóch igrzyskach olimpijskich (IO 64, IO 72, w 1968 judo nie było w programie igrzysk), na obu zdobywał medale. W 1964, w barwach olimpijskiej reprezentacji Niemiec, brąz w kategorii open, w 1972, jako reprezentant RFN, w wadze ciężkiej (powyżej 93 kilogramów)[2]. Zdobył pięć medali mistrzostw świata: srebro w wadze open w 1967, w wadze ciężkiej w 1969 i 1971. W kategorii open zdobył ponadto brąz w 1971 i 1973. Trzykrotnie zdobywał tytuł indywidualnego mistrza Europy (1963 – amatorów, 1968, 1970). Jako senior wywalczył siedem tytułów mistrza kraju.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Biographical information [online], Olympedia.org [dostęp 2020-01-05] (ang.).
  2. Klaus Glahn [online], Judoinside.com [dostęp 2016-10-08] (ang.).