Klimaszewnica – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Klimaszewnica | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna | 86 |
Kod pocztowy | 19-213[4] |
Tablice rejestracyjne | BGR |
SIMC | 0404476[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu grajewskiego | |
Położenie na mapie gminy Radziłów | |
53°28′07″N 22°29′45″E/53,468611 22,495833[1] |
Klimaszewnica – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie grajewskim, w gminie Radziłów[5][6].
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radziłowskim ziemi wiskiej województwa mazowieckiego[7].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Klimaszewnica, po jej likwidacji należała do gromady Białaszewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 668.
Z nazwy tej miejscowości wywodzi się nazwisko rodowe Klimaszewski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53924
- ↑ Wieś Klimaszewnica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-06-13] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 474 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Klimaszewnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 146 .