Klimkowy Żleb (Staroleśny Szczyt) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klimkowy Żleb – (słow. Klimkov žľab, niem. Klimek-Schlucht, węg. Klimek-szakadék ) – żleb w słowackich Tatrach Wysokich, w masywie Staroleśnego Szczytu^[1]. Opada z przełęczy Klimkowe Wrótka do Kotliny pod Rohatką (kotlina pod Prielomom) w górnej części Doliny Staroleśnej. Jego orograficznie prawe obramowanie tworzy żebro Klimkowej Turni, lewe zbocza Kwietnikowej i Pawłowej Turni, Zwalistej Turni, Zwalistej Kopy i Baniastej Turni^[2].

Żleb jest kamienisty i bardzo stromy. Jego górnym odcinkiem przechodzi się podczas taternickiego wejścia na Staroleśny Szczyt z Doliny Staroleśnej^[3], a także z Małej Wysokiej tzw. Drogą Temajera. Nazwę żlebu nadano dla uczczenia słynnego przewodnika tatrzańskiego – Klimka Bachledy. W Tatrach są 3 żleby jego imienia, wszystkie w słowackich Tatrach Wysokich^[4].

Zobacz też

Klimkowy Żleb – żleb opadający spod Klimkowej Przełęczy między Durnym Szczytem i Poślednią Turnią
Klimkowy Żleb – żleb opadający z Jagnięcego Szczytu

Przypisy

↑ Czterojęzyczny słownik. Tatry Wysokie. [dostęp 2018-06-07].
↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie, przewodnik taternicki, tom XIII. Warszawa: Sport i Turystyka, reprint Sklep Podróżnika, 1967, reprint 1993.
↑ Przewodnik taternicki. Staroleśny Szczyt (2476). [dostęp 2018-05-31].
↑ Na 100-lecie śmierci Klimka Bachledy). [dostęp 2018-06-07].

[slownik-1] Czterojęzyczny słownik. Tatry Wysokie. [dostęp 2018-06-07].

[paryski-2] Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie, przewodnik taternicki, tom XIII. Warszawa: Sport i Turystyka, reprint Sklep Podróżnika, 1967, reprint 1993.

[taternik-3] Przewodnik taternicki. Staroleśny Szczyt (2476). [dostęp 2018-05-31].

[klimek-4] Na 100-lecie śmierci Klimka Bachledy). [dostęp 2018-06-07].

[1]

[2]

[3]

[4]