Klinika Psychiatrii Uniwersytetu Zuryskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klinika Burghölzli w 1890 roku

Klinika Psychiatrii Uniwersytetu Zuryskiego, klinika Burghölzli (niem. Psychiatrische Universitätsklinik Zürich) – kliniczny szpital psychiatryczny założony w 1870 roku z inicjatywy Wilhelma Griesingera, należący do Uniwersytetu Zuryskiego.

Od 1870 roku dyrektorami szpitala byli Bernhard von Gudden, Gustav Huguenin i Eduard Hitzig. Czwartym dyrektorem był Auguste Forel, za którego kadencji szpital zyskał międzynarodową sławę. Od 1898 do 1927 roku dyrektorem był Eugen Bleuler, a jego asystentem Carl Gustav Jung. Kolejnymi dyrektorami byli Hans Wolfgang Maier i syn Eugena, Manfred Bleuler.

Polscy psychiatrzy w klinice Burghölzli

[edytuj | edytuj kod]

W szpitalu uniwersyteckim Burghölzli staże z zakresu psychiatrii odbywali polscy lekarze, między innymi Witold Łuniewski i Felicja Łuniewska ze szpitala psychiatrycznego w Tworkach, Stefan Borowiecki z Poznania oraz Tadeusz Bilikiewicz z Krakowa. W 1876 roku Anna Tomaszewicz-Dobrska – pierwsza w Polsce kobieta z dyplomem lekarskim, która praktykowała na ziemiach polskich jako lekarz – dostała asystenturę u Eduarda Hitziga[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ewa Podogrocka, Wielkie nieznane Polki – „nieodrobione lekcje”, „Acta Medicorum Polonorum” (4), 2014 [dostęp 2019-03-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • G Palmai, B Blackwell. The Burghölzli centenary. „Med Hist”. 10 (3), s. 257–265, 1966. PMID: 5330008. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]