Kniaże (obwód iwanofrankiwski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kniaże
Państwo

 Ukraina

Obwód

 iwanofrankiwski

Rejon

śniatyński

Powierzchnia

3,44 km²

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


1476
429,07 os./km²

Nr kierunkowy

+380 03476

Kod pocztowy

78360

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kniaże”
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kniaże”
Ziemia48°24′29″N 25°27′20″E/48,408056 25,455556

Kniaże (ukr. Княже) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie śniatyńskim, nad Czeremoszem, siedziba administracyjna rady wiejskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1565 wieś należała do starostwa śniatyńskiego dóbr koronnych. W 1579 dzierżawiona była przez Piotra Zborowskiego.

Miejscowość wielokrotnie była niszczona przez obce wojska: mołdawskie hospodara Petryły (1531), siedmiogrodzkie Stefana Batorego z Somlyó (1531), tureckie (1589) i wielokrotnie – tatarskie.

W XIX wieku leżała w powiecie śniatyńskim Królestwa Galicji i Lodomerii. Przez wieś przebiegała „droga cesarska” zbudowana w 1847. W 1880 istniała we wsi parafia greckokatolicka licząca 1660 wiernych, cerkiew, gromadzka kasa zapomogowo-pożyczkowa i ukraińska szkoła jednoklasowa.

W XIX w. właścicielem majątków w Kniażem i Załuczu był Mikołaj Krzysztofowicz, polski Ormianin, prawnik, poseł VIII kadencji Sejmu Krajowego Galicji. W skład majątków, które liczyły łącznie ok. 800 hektarów ziemi, wchodziły także tartaki, winnice, gorzelnia i młyn wodny. Po śmierci Mikołaja Krzysztofowicza w 1935 dwór w Kniażem przeszedł w ręce jego zięcia, Józefa Jaruzelskiego, który był dziadkiem aktora Zbigniewa Cybulskiego, urodzonego tu w 1927[1][2].

Po I wojnie światowej mieszkańcy wsi zaangażowali się w proces formowania państwa ukraińskiego i powstanie Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Został tu sformowany batalion rezerwowy, który uczestniczył w walkach z Polakami o Lwów. Miejscowi ochotnicy służyli w oddziałach kawalerii Ukraińskiej Armii Halickiej i w piechocie morskiej Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej.

W okresie międzywojennym miejscowość była stolicą gminy Kniaże, a następnie należała do gminy Załucze w powiecie śniatyńskim województwa stanisławowskiego.

W 1920 we wsi powstała spółdzielnia rolna, a w 1930, mimo sprzeciwu polskich środowisk, utworzono czteroklasową szkołę ukraińską. W latach 30. ze środków Towarzystwa „Proswita” wzniesiono klub (istniejący do dzisiaj). Działały też Sel-Rob i KPZU.

W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Celnej „Kniaże”[3].

W marcu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków[4].

Po wojnie miejscowość znalazła się w granicach ZSRR, a od 1991 roku niepodległej Ukrainy.

Urodzeni we wsi

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Moje kresy. Tajemnica Zbyszka Cybulskiego [online], Nowa Trybuna Opolska, 19 września 2010 [dostęp 2022-10-27] (pol.).
  2. Joanna Wiśniowska: Zbigniew Cybulski ma swój tramwaj w Gdańsku. Pojazd już wozi pasażerów. 2020-11-03. [dostęp 2020-11-09].
  3. Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 261.
  4. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 639, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]