Kość łódkowata – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kość łódkowata
Kość łódkowata (łac. os naviculare) – jedna z kości stępu stopy człowieka[1]. Na powierzchni przyśrodkowej ma wybitną guzowatość (łac. tuberositas ossis navicularis), punkt orientacyjny przy badaniu stawu poprzecznego stępu. Na powierzchni przedniej ma trzy pola dla połączenia z trzema kośćmi klinowatymi. Powierzchnia boczna ma niestałą powierzchnię stawową dla kości sześciennej, zaś powierzchnia tylna – stałą dla kości skokowej[1].
Kością łódkowatą nazywana bywa też kość łódeczkowata (łac. os scaphoideum), jedna z kości nadgarstka[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 569.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 465–466.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5 .