Kościół św. Bonifacego w Barlinku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół św. Bonifacego w Barlinku

nr rej. 165 z dnia 19.03.2004[1]
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Barlinek
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Bonifacego w Barlinku
Wezwanie	św. Bonifacego
Historia Data zakończenia budowy 1923, 1993 (rozbudowa) Data poświęcenia 1923 Fundator polscy robotnicy rolni, fundusz"Bonifatiusverein"
Dane świątyni Styl neogotyk Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Barlinka Kościół św. Bonifacego w Barlinku
Położenie na mapie Polski Kościół św. Bonifacego w Barlinku
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kościół św. Bonifacego w Barlinku
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego Kościół św. Bonifacego w Barlinku
Położenie na mapie gminy Barlinek Kościół św. Bonifacego w Barlinku
53°00′01″N 15°13′12″E/53,000278 15,220000
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętego Bonifacego w Barlinku – rzymskokatolicki kościół parafialny w Barlinku, w powiecie myśliborskim, w województwie zachodniopomorskim. Należy do dekanatu Barlinek archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

Budowla została wzniesiona na rzucie prostokąta, posiada wieżę wystającą z bryły, jest pokryta dachem ceramicznym, wybudowana została w 1923 roku częściowo z ofiar polskich robotników rolnych oraz z funduszy "Bonifatiusverein". Administracyjnie podlegała pod archidiecezję berlińską. Po 1945 roku była kościołem filialnym parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Od 16 sierpnia 1978 roku jest samodzielnym kościołem parafialnym. W 1993 świątynia została rozbudowana o prezbiterium mieszczące się od strony zachodniej. W dniu 19 listopada 1923 kościół został poświęcony^[2].