Kościół Matki Bożej Zwycięskiej w Poznaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia
kościół parafialny | |
Widok od strony południowo-zachodniej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | Poznań |
Adres | os. Zwycięstwa 123 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Parafia | |
Wezwanie | |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°26′20″N 16°55′32″E/52,438889 16,925556 |
Kościół Matki Bożej Zwycięskiej w Poznaniu – rzymskokatolicki kościół parafialny, usytuowany w Poznaniu na osiedlu Zwycięstwa (Winogrady).
Historia
[edytuj | edytuj kod]5 lipca 1983 ks. Zbigniew Orłowski (obecny proboszcz) otrzymuje zadanie zbudowania kościoła na os. Zwycięstwa. 3 listopada 1983 po uzyskaniu zgody od władz świeckich, rozpoczynają się prace porządkowe na części terenu przeznaczonego pod budowę tymczasowej kaplicy. Prace budowlane ukończono w czerwcu 1984. Kaplica zostaje poświęcona 1 lipca tegoż roku, przez Metropolitę Poznańskiego, księdza Arcybiskupa Jerzego Strobę. 1 listopada 1985 erygowano parafię pw. Matki Bożej Zwycięskiej. We wrześniu 1987 parafia otrzymuje zgodę na budowę kościoła i w marcu 1988 ruszają pierwsze prace przy budowie świątyni. W czerwcu 1990 przed budowanym kościołem postawiono krzyż. 24 grudnia 1994 odprawiono pierwszą mszę świętą – Pasterkę. 12 września 1995 ks. Arcybiskup Jerzy Stroba konsekruje nowy kościół. 12 września 2003 poświęcona zostaje figura Madonny Zwycięskiej, patronki parafii[1].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Kościół zaprojektowany przez architektów: mgr inż. Zygmunta Skupniewicza i mgr inż. Lecha Sternala, przy współudziale konstruktora mgr inż. Napoleona Lewandowskiego. Podstawowe elementy nośne kościoła stanowią ramy stalowe, których słupy obudowano ścianami z cegły ceramicznej[2]. Ścianę frontową świątyni zdobi wielkie, okrągłe okno z witrażem wykonanym z brył kolorowego szkła. Kościół zbudowano na planie prostokąta z wydzieloną nawą boczną i prosto zamkniętym prezbiterium. Na jego ścianie umiejscowiono wielką rzeźbę Matki Bożej Zwycięskiej wykonaną przez artystę rzeźbiarza Romana Kosmalę, który jest także autorem stacji Drogi Krzyżowej. Ołtarz posoborowy, stół „Słowa Bożego” i chrzcielnicę wykonano z zielonego marmuru włoskiego. W nawie bocznej umieszczono ołtarz z obrazem Miłosierdzia Bożego. Po lewej stronie ołtarza umieszczono obraz św. Faustyny, natomiast po prawej stoi popiersie papieża Jana Pawła II. Obiekt wznoszony był tzw. „systemem gospodarczym” z pomocą społeczności parafialnej, pod kierunkiem inż. Leopolda StrugaIskiego[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Widok od strony północno-zachodniej
- Kapliczka na terenie przykościelnym
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Historia parafii [online] [dostęp 2018-06-22] (pol.).
- ↑ a b CZESŁAW NAWROCKI | wbc.macbre.net [online], web.archive.org, 23 czerwca 2018 [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-23] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Sobczak , Kościoły Poznania, Zbigniew Szmidt, Michał Woźniak (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Debiuty, 2006, s. 56, ISBN 83-922466-4-0, OCLC 832205456 .
- Alicja Lepiarz, Agnieszka Meissner, „Poznańskie parafie”, Wydawnictwo Kwartet, Poznań 2008, s. 152-153, ISBN 978-83-60069-54-7