Kościół Matki Bożej z Góry Karmel w Xlendi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół
Matki Bożej z Góry Karmel
w Xlendi

Il-knisja tal-Madonna tal-Karmnu

kościół
Państwo	Malta
Miejscowość	Xlendi, Munxar
Adres	Triq tal-Għajn
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Archidiecezja	maltańska
Wezwanie	Matki Bożej z Góry Karmel
Historia Data rozpoczęcia budowy 1864 Data zakończenia budowy 1868 Data poświęcenia 1869 Aktualne przeznaczenie kościół Fundator Nikola Cauchi
Dane świątyni Architekt Klement Basuttil Świątynia • materiał bud. • wapień Ołtarz • liczba ołtarzy 1
Położenie na mapie Malty Kościół Matki Bożej z Góry Karmel w Xlendi
Położenie na mapie Morza Śródziemnego Kościół Matki Bożej z Góry Karmel w Xlendi
36°01′54,5″N 14°13′11,4″E/36,031806 14,219833
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Matki Bożej z Góry Karmel (malt. Il-knisja tal-Madonna tal-Karmnu, ang. Our Lady of Mount Carmel Church) – rzymskokatolicki kościół w wiosce Xlendi, będącej administracyjnie częścią miejscowości Munxar na wyspie Gozo, Malta.

Historia kościoła sięga 2. połowy XIX wieku. W 1864 notariusz Niccolò Cauchi podarował fundusze na budowę świątyni w miejscowości, w której jego rodzina miała swą letnią rezydencję. Teren pod budowę kościoła podarowali ojcowie Karmelici z Mdiny, i pod koniec tegoż roku biskup Pietro Pace poświęcił kamień węgielny przyszłego kościoła. Jego architektem był Klement Basuttil z Gozo. Cztery lata później, w 1868, budowa została zakończona^[1]. Nowy kościół, będący pod świeckim patronatem rodziny Cauchi, poświęcił w 1869 biskup Gozo Anton Grech Delicata^[2][3][4].
Budowa kościoła udokumentowana jest inskrypcją, znajdującą się w jego zakrystii, a głoszącą^[3]:

Kościół w Xlendi był pierwszym kościołem zbudowanym na wyspie po ogłoszeniu Gozo samodzielną diecezją^[2][3].

Po śmierci Niccola Cauchiego w 1872 opiekę nad kościołem przejęła jego córka, Carolina Cauchi. W 1905, z wyboru Caroliny rektorem kościoła został ks. Giovanni Maria Attard, zwany Dun Ġamri. Zapoczątkował on serię inicjatyw, poprawiający stan i wygląd kościoła, wprowadził w wiosce kult św. Józefa, którego uroczystość obchodzona była jako druga lokalna fiesta. Wydał sporo swoich pieniędzy na upiększenie świątyni^[2][3].

W 1907 zmarła Carolina Cauchi. Kościół, zgodnie z jej testamentem, przeszedł pod zarząd sióstr Dominikanek, które wkrótce, z powodu braku środków na jego zarządzanie, przekazały go biskupowi Gozo^[2][3].

Okres po II wojnie światowej, a zwłaszcza lata 60. XX wieku przyniosły wzrost populacji wioski. Ks. Joseph Curmi, ówczesny rektor kościoła, zdecydował się na jego rozbudowę. Prace rozpoczęto w 1969, zaś w 1972 biskup Nikol Ġużeppi Cauchi poświęcił dobudowaną z tyłu kościoła część^[1][2][3]. Podczas rozbudowy świątyni, na placu przed jej frontem ustawiona również została figura Matki Bożej z Dzieciątkiem^[2].

Fasada zbudowana jest w typowej powściągliwej klasycznej kompozycji, emanująceje siłą i prostotą. Elewacja frontowa jest otoczona parą pilastrów, które wznoszą się na pełną wysokość budynku, wspierając belkowanie i gzyms. Powyżej gzymsu elewacja zwęża się, przechodząc w segmentowy fronton. Główne drzwi, usytuowane centralnie w fasadzie, zwieńczone są trójkątnym frontonem wspartym na zrolowanych wspornikach, które z kolei osadzone są na szczycie prostych pilastrów, stojących po obu stronach drzwi. Wysoko w ścianie nad drzwiami znajduje się owalne okno^[4].
Kościół ma dzwonnicę z pięcioma dzwonami^[2].

Jedną z pierwszych rzeczy zakupionych do kościoła był obraz tytularny. Zamówił i sfinansował jego wykonanie fundator kościoła, notariusz Cauchi. Obraz, który namalował w 1869 maltański artysta Salvatore Micallef, przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem na kolanach, siedzącą na chmurach, i przekazującą szkaplerz św. Szymonowi Stock. Matka Boża otoczona jest kręgiem główek małych aniołków. 14 sierpnia 1942, podczas nocnej burzy, obraz został uszkodzony. Jego renowacji dokonał Wistin Camilleri^[2][3].

W kościele znajduje się statua procesyjna, przedstawiająca Matkę Bożą z małym Jezusem, błogosławiących wiernych szkaplerzem świętym. Wykonana została w 1965, zaś odnowiona w 1993^[2][3]. Jest tam również seria sześciu obrazów o tematyce karmelitańskiej, wykonanych przez lokalnego artystę Joe Cutajara^[3].

Uroczyste święto patronalne kościoła obchodzone jest w pierwszą niedzielę września. Poprzedza je nowenna, w przeddzień święta celebrowana jest msza święta. W dzień patronki uroczystą mszę świętą odprawia biskup, zaś wieczorem ma miejsce procesja z figurą, a następnie fiesta^[2].

Dziś w kościele odprawiane są codziennie msze święte: w dni powszednie o 8:00 i 19:00 (w zimie 18:00) , w niedziele o 8:00, 10:00 i 18:00 (w zimie 17:00)^[5].

Kościół wpisany jest na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod nr 01027^[4].