Kościół Najświętszego Zbawiciela w Łodzi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół Najświętszego Zbawiciela

kościół parafialny
widok od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszego Zbawiciela
Wezwanie	Najświętszego Zbawiciela
Historia Data rozpoczęcia budowy 1931 Data zakończenia budowy 1932 Aktualne przeznaczenie Kościół parafialny
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno modrzewiowe Wieża kościelna • liczba wież 2 Ołtarz • liczba ołtarzy 5 Liczba naw 3
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszego Zbawiciela
Położenie na mapie województwa łódzkiego Kościół Najświętszego Zbawiciela
Położenie na mapie Łodzi Kościół Najświętszego Zbawiciela
51°46′35,02″N 19°25′10,09″E/51,776394 19,419469
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Najświętszego Zbawiciela – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Łódź-Teofilów-Żubardź archidiecezji łódzkiej. Znajduje się na osiedlu Koziny. Jest to obecnie jeden z trzech drewnianych kościołów w Łodzi (było ich cztery, ale kościół św. Doroty spłonął w sierpniu 2015 roku – od jesieni 2021 trwa jego odbudowa).

Świątynia została wzniesiona w latach 1931–1932 z bali modrzewiowych, oszalowana jest na zewnątrz deskami sosnowymi. Składa się z trzech naw drewniana konstrukcja kościoła jest umieszczona na podmurowaniu, dlatego wchodzi się do niego po kilku stopniach. Za prezbiterium znajduje się dobudowana w późniejszym czasie zakrystia oraz inne pomieszczenia. Na elewacji frontowej świątyni nad kruchtą znajduje się dobudowana już po II wojnie światowej kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Cała budowla jest zabezpieczona sadolinem, a jej dach jest nakryty blachą trapezową. Kościół posiada dwie wieże^[1] – w mniejszej znajduje się sygnaturka, a w drugiej są umieszczone dzwony. 25 września 1932 roku kościół poświęcił biskup łódzki Wincenty Tymieniecki.

Świątynia posiada 5 ołtarzy, organy, dzwony, Drogę Krzyżową, ławki, 4 konfesjonały i ambonę^[2].