Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach

nr rej. A/38 z dnia 14.04.1966
kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Paszenki
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół katolicki
Wezwanie	Trójca Święta
Historia Data zakończenia budowy ok. 1717 Aktualne przeznaczenie czynny kościół Poprzednie wyznanie prawosławie Fundator Firlejowie
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Polski Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach
Położenie na mapie powiatu parczewskiego Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach
Położenie na mapie gminy Jabłoń Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach
51°42′53,5″N 23°07′51,9″E/51,714861 23,131083
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach – rzymskokatolicki kościół w Paszenkach wzniesiony w XVIII w. jako cerkiew unicka.

Fundatorami cerkwi w Paszenkach byli Firlejowie. Świątynia powstała najprawdopodobniej w 1717. W 1875, na skutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, przeszła na własność parafii prawosławnej. W 1890 budynek został rozbudowany. W 1930 świątynia została zrewindykowana na rzecz Kościoła katolickiego^[1].

Dawna cerkiew w Paszenkach jest budowlą drewnianą, orientowaną, jednonawową, trójdzielną, o konstrukcji zrębowej, na podmurówce ceglanej. Nawa świątyni wzniesiona została na planie ośmiokąta, zaś pomieszczenie ołtarzowe, rozbudowane prawdopodobnie po 1890, jest niskie i zamknięte trójbocznie. Identyczną szerokość ma przedsionek, w przedłużeniu którego zbudowana została szersza od niego wieża, także dostawiona najpewniej w toku przebudowy świątyni w 1890. W nawie znajduje się pozorna ośmiodzielna kopuła, zaś w pozostałych częściach świątyni – strop płaski. Z zewnątrz świątynię zdobi gzyms profilowany, a pod okapem hełmu – arkadowy gzyms. Całość kryta jest dachami wielopołaciowymi, nad nawą znajduje się czworoboczna pseudolatarnia^[1].

Na wyposażeniu kościoła znajduje się unicka ikona Matki Bożej z XVII–XVIII w., przemalowywana, będąca prawdopodobniej częścią składową niezachowanego ikonostasu cerkwi. Młodsze od niej są dziewiętnastowieczne utensylia: krzyż procesyjny, cztery lichtarze. W kościele znajduje się także pochodząca z tego samego okresu ludowa rzeźba Chrystusa^[1].