Kościół Wszystkich Świętych w Krakowie (ul. Podbiałowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. A-1023 (A-180, A-245/M) z 28 grudnia 1961[1] | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Adres | ul. Podbiałowa 6 | ||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||||||
50°06′28″N 20°10′05″E/50,107778 20,168056 | |||||||||||
Strona internetowa |
Kościół Wszystkich Świętych – zabytkowy parafialny kościół rzymskokatolicki znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy XVIII Nowa Huta, przy ulicy Podbiałowej 6, w Górce Kościelnickiej.
Został zbudowany na miejscu wcześniejszego w latach 1646–1648 z fundacji Barbary Morsztynowej właścicielki Kościelnik. Świątynię konsekrowano w 1698 r. W 1777 r. został przebudowany, a w latach 1994–2000 przeszedł gruntowny remont.
Jest świątynią późnogotycką o konstrukcji zrębowej. Kościół jest bezwieżowy, jedynie w dachu nad nawą znajduje się barokowa wieżyczka sygnaturowa z latarnią. Wnętrze nakryte jest pozornymi sklepieniami kolebkowymi, które wraz ze ścianami pokrywa polichromia przedstawiająca świętych i stacje Drogi Krzyżowej z 1909 uzupełniana w 1954. Wyposażenie kościoła stanowią rokokowe ołtarze z XVIII wieku. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Anielskiej z XVII wieku, w ołtarzach bocznych Chrystus i Samarytanka z XVIII wieku oraz Serce Jezusa z lat 1952–1956. Ponadto zobaczyć można barokową chrzcielnicę i rokokową ambonę. Przy kościele stoi murowana dzwonnica bramna z 1823 fundacji hrabiego Józefa Wodzickiego z zachowanym w bramie marmurowym epitafium fundatora.
Obok kościoła znajduje się niewielki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej. Zachowały się także, na dawnym cmentarzu przykościelnym, dwa groby: właścicieli Węgrzynowic rodziny Zapalskich – Józefa (*1805–+1878) powstańca listopadowego, jego syna Józefa (*1849–+1887) i córki Marii oraz grób rodzin Potockich i Wodzickich z zachowaną tablicą nagrobną Stefana hrabiego Potockiego (*1820–+1891).
Kościół leży na trasie Małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.
- Południowo-wschodnia część kościoła.
- Dzwonnica.
- Grób Zapalskich.
- Grób Potockich i Wodzickich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 87 [dostęp 2011-06-24] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- "Szlak architektury drewnianej – Małopolska" wyd. Kraków 2005.