Kościół Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła w Końskowoli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła
Zabytek: nr rej. A/949[1] z dnia 15.05.1987
kościół parafialny
Ilustracja
elewacja frontowa
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Końskowola

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła

Wezwanie

Znalezienie Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie powiatu puławskiego
Mapa konturowa powiatu puławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie gminy Końskowola
Mapa konturowa gminy Końskowola, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła”
Ziemia51°24′33,05″N 22°03′08,09″E/51,409181 22,052247

Kościół Znalezienia Krzyża Świętego i świętego Andrzeja Apostołarzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Kazimierz Dolny archidiecezji lubelskiej.

Wnętrze świątyni

Świątynia ufundowana została w połowie XVI wieku przez Andrzeja Tęczyńskiego, wojewodę lubelskiego i kasztelana krakowskiego. Jej dzieje są jednak starsze: pierwszy, drewniany kościół pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego został wzniesiony w końcu XIV wieku. Według tradycji, murowane prezbiterium zostało wybudowane w 1442 roku i ufundowane przez Jana Konińskiego. Relikty murowanej świątyni z XV wieku zostały znalezione w maju 2010 roku, w trakcie prac renowacyjnych. Dzięki przebudowie, którą zlecił około 1670 roku marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski i prowadził Tylman z Gameren, kościół otrzymał kształt trójnawowej bazyliki. Kolejna przebudowa, prowadzona w I połowie XVIII wieku i zlecona przez Elżbietę Helenę Sieniawską a później przez Augusta Aleksandra Czartoryskiego i jego małżonkę Zofię Czartoryską z Sieniawskich nadała kościołowi obecną formę.

Ołtarz główny został wykonany w I połowie XVIII wieku w warsztacie braci Hoffmann. W ołtarzu głównym jest umieszczony krucyfiks z XVII wieku. Ambona zwieńczona jest rzeźbą wykonaną w warsztacie braci Hoffmann. Tablica z herbem hrabiowskim Tęczyńskich, wmurowana w ścianę prezbiterium przypomina o założycielu miasta Końskowola, wspomnianym wyżej Andrzeju Tęczyńskim. W krypcie pod kaplicą południową znajduje się nagrobek Zofii z Opalińskich, księżnej Lubomirskiej, zaprojektowany przez Tylmana z Gameren. W krypcie pod kaplicą północną pochowani są rodzice księżnej - Izabela z Tęczyńskich i Łukasz Opaliński młodszy, marszałek nadworny koronny[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2015-10-24].
  2. Kościół farny. Towarzystwo Ochrony Dziedzictwa Kulturowego "Fara końskowolska". [dostęp 2015-10-24]. (pol.).