French
DeutschKobyla (Beskid Śląski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Kobyla od wschodu (2018) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość | 802 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°37′29″N 18°51′15″E/49,624722 18,854167 | |
Kobyla (802 m n.p.m.) – szczyt w Paśmie Stożka i Czantorii w Beskidzie Śląskim[1].
Kobyla (na niektórych mapach również jako Kobyła) stanowi kulminację bocznego ramienia, odchodzącego w rejonie Małego Stożka od głównego grzbietu pasma w kierunku północno-wschodnim, w stronę doliny Kopydła. Oddziela dolinę Dziechcinki na północy od doliny potoku Łabajowa na południu. Wierzchołek wydłużony, porośnięty lasem[2]. Pod wierzchołkiem, od strony północnej i wschodniej, polany z osiedlem Kobyla, administracyjnie należącym do Wisły. W XIX w. funkcjonował na nich szałas, jednak Ludomir Sawicki, prowadzący badania nad pasterstwem na Śląsku Cieszyńskim w 1913 r. podał go jako dawno już nieistniejący[3].
Poniżej polany z osiedlem interesująca wychodnia skalna, zwana Krzakoską Skałą. Uprawiana jest na niej wspinaczka skalna[4].
Kobyla w całości znajduje się w granicach miasta Wisła w powiecie cieszyńskim, województwie śląskim[5]. Przez Kobylą biegnie, omijając zalesiony wierzchołek od północy, niebiesko znakowany szlak turystyczny z Wisły Dziechcinki do rozdroża pod Małym Stożkiem w grzbiecie granicznym[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-06-01].
- ↑ 3, [w:] Ludomir Sawicki, Szałaśnictwo na Śląsku Cieszyńskim, „Materiały antropologiczno-archeologiczne i etnograficzne”, 14, Akademia Umiejętności, Kraków, 1919, s. 149 (pol.).
- ↑ Grzegorz Rettinger, Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, s. 40, ISBN 978-83-947825-2-8.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-05-30].
