Dziechcinka (potok) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dziechcinka
Ilustracja
Ujście Dziechcinki do Wisły
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Beskid Śląski

Potok
Długość 5,32 km
Źródło
Miejsce Stożek Mały i Cieślar
Wysokość

ok. 800–820 m n.p.m.[1]

Ujście
Recypient Wisła
Miejsce

Dziechcinka

Wysokość

ok. 435 m n.p.m.[1]

Współrzędne

49°38′55″N 18°52′02″E/49,648611 18,867222

Położenie na mapie miasta Wisła
Mapa konturowa miasta Wisła, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Dziechcinka – potok, lewobrzeżny dopływ Wisły[2] o długości 5,32 km[3].

Potok płynie w Beskidzie Śląskim na terenie Wisły. Wypływa spod Małego Stożka i Cieślara. Główne źródła na północnym stoku Małego Stożka. Płynie w kierunku północno-wschodnim i wpada do Wisły w Wiśle Dziechcince, na tzw. „Oazie”. Jego dolina oddziela masyw Skalnitego (na północy) od ramienia Kobylej (na południu). Z większych dopływów można wymienić jedynie dwa lewostronne: potok z północnych stoków Cieślara (w osiedlu Jurzyków) oraz Potok Skalnity z południowo-wschodnich stoków Skalnitego (w dolnym biegu)[1].

Nazwa, która brzmiała dawniej Dziechcin, wywodzi się prawdopodobnie od wyrabianego tu dawniej dziegciu, gwarowo zwanego na Śląsku Cieszyńskim dziecheć[4].

Dolina Dziechcinki, połowa XX w.

Nad doliną potoku Dziechcinka, w jej dolnej części, wznosi się wiadukt, zbudowany w 1932 r. na linii kolejowej Ustroń – Głębce. Budowała go firma Ksawerego Goryanowicza z funduszy Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego. Autorami projektu byli St. Saski i T. Mejer, a budowę nadzorował inż. Stanisław Sawicki, Naczelnik Wydziału Budowy Kolei Ministerstwa Komunikacji w Warszawie[5]. Wiadukt ten do dnia dzisiejszego zachowany jest w dobrym stanie i nadal służy podróżującym koleją do Wisły Głębców. W miejscu pamiątkowych tablic na wiadukcie, zniszczonych w 1945 r. przez niemieckiego okupanta, zostały w 1985 r. z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Wisły umieszczone ich repliki[6].

Doliną Dziechcinki biegną znaki szlak turystyczny żółty żółte szlaku turystycznego na Stożek.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Dziechcinka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-05-22].
  2. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 61, ISBN 83-239-9607-5.
  3. ↑ Dziechcinka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Moduł: Obszary dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-05-22].
  4. ↑ Mirosław Barański: Pasmo Stożka i Czantorii. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1996, ISBN 83-7005-370-X, s. 217
  5. ↑ Wg informacji na tablicy pamiątkowej, umieszczonej na wiadukcie
  6. ↑ Mirosław Barański: Pasmo Stożka i Czantorii. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1996, ISBN 83-7005-370-X, s. 141
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dziechcinka_(potok)&oldid=74905707”