Kolcowój europejski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kolcowój europejski

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	psiankowce
Rodzina	psiankowate
Rodzaj	kolcowój
Gatunek	kolcowój europejski
Nazwa systematyczna
Lycium europaeum L. Sp. pl. 1:192. 1753[3]
Multimedia w Wikimedia Commons

Kolcowój europejski (Lycium europaeum L.) – gatunek roślin z rodziny psiankowatych.

Gatunek głównie śródziemnomorski. Zasięg geograficzny obejmuje Afrykę Północną (Algieria, Egipt, Libia, Maroko, Tunezja i wyspa Madera), Europę Południową (Albania, Chorwacja, Grecja, Włochy, Słowenia, Serbia, Francja, Portugalia, Hiszpania) i Azję Zachodnią (półwysep Synaj, Izrael, Jordania, Liban, Turcja)^[4][5].

Pokrój

Krzew o wysokości 2–3 m i podobnej szerokości^[6]

Pędy

Rozgałęzione, nagie, za młodu jasnobrązowe, później brązowe lub szare, o popękanej korze. Pokryte są kolcami, które na młodych pędach mają długość ok. 2 cm, na starych do 15 cm^[6].

Liście

Całobrzegie, lancetowate, o długości do 2 cm^[6].

Kwiaty

Wyrastają pojedynczo, czasami po dwa na krótkiej szypułce. Są lekko pachnące, różowe lub żółtozielone. Kwitną od czerwca do września^[6].

Owoc

Żółta jagoda o długości ok. 8 mm^[6].

Rośnie w zespołach roślinnych typu makia, w zaroślach i na stepach^[6].

• Wszyscy badacze roślin biblijnych są zgodni, że kolcowój europejski jest cytowany w Biblii. Niemal wszyscy zajmujący się tym problemem wiążą ten gatunek z określeniem „ciernisty krzew” użytym w bajce wygłoszonej przez Jotama do mieszkańców Sychem. W bajce tej drzewa proponują kolcowojowi, by został ich królem (Księga Sędziów 9,7-21). Badacze roślin są zgodni, że chodzi tu o kolcowój europejski, gdyż jest on pospolity na terenach od Morza Martwego po Liban. N. Haureweni (jeden z badaczy roślin biblijnych) również zgadza się z tym, że gatunek ten jest wymieniony w Biblii, ale jego zdaniem w innym miejscu: wszędzie tam, gdzie jest mowa o cierniach, np. w wersecie „wymłócę ciała wasze cierniami pustyni i ostami” (Sdz 8,7)^[7].
• M. Zohary na podstawie analizy słów hebrajskich i arabskich uważa, że od kolcowoju europejskiego pochodzi nazwa miejscowości Azeka w Judei, w której Dawid pokonał Goliata^[7].
• J. Maillat i S. Maillat uważają, że w koronę cierniową Jezusa Chrystusa były wplecione gałązki kolcowoju europejskiego^[7].