Komórki beta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wyspa trzustkowa szczura (komórki beta wybarwione na zielono barwnikiem wykrywającym insulinę)

Komórki beta, komórki β, komórki B – najliczniejsze komórki endokrynne tworzące miąższ wysepek Langerhansatrzustce. Należą do komórek APUD i odpowiadają za wydzielanie insuliny i amyliny[1][2]. Znajdują się głównie w centrum wysepek trzustkowych i stanowią 80% wszystkich komórek wysepkowych[2]. Cechują się okrągłymi, pęcherzykowatymi jądrami, rozwiniętą siateczką śródplazmatyczną szorstką i licznymi, różnej wielkości pęcherzykami wydzielniczymi.

Synteza insuliny regulowana jest przez gen INS, który znajduje się w ramieniu krótkim chromosomu 11[3]. Syntezowana jest preproinsulina, która następnie przechodzi pod wpływem proteaz w proinsulinę. W aparacie Golgiego komórek beta zostaje ona rozbita na insulinę i peptyd C[4][5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Debbie L. Hay i inni, Amylin: Pharmacology, Physiology, and Clinical Potential, Paul A. Insel (red.), „Pharmacological Reviews”, 67 (3), 2015, s. 564–600, DOI10.1124/pr.115.010629, ISSN 0031-6997 [dostęp 2022-12-21] (ang.).
  2. a b Maciej Zabel, Histologia : podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii, wyd. 2, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2021, s. 218,219, ISBN 978-83-66960-02-2, OCLC 1266300432 [dostęp 2022-12-21].
  3. INS insulin [Homo sapiens (human)] - Gene - NCBI [online], www.ncbi.nlm.nih.gov [dostęp 2022-12-21].
  4. Marian Grzymisławski: Budowa układów związanych z przyswajaniem pokarmu. W: Jan Gawęcki, Lech Hryniewiecki: Żywienie człowieka. T. 1: Podstawy nauki o żywieniu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 68. ISBN 83-01-13947-1.
  5. Zhuo Fu, Elizabeth R. Gilbert, Dongmin Liu, Regulation of insulin synthesis and secretion and pancreatic Beta-cell dysfunction in diabetes, „Current Diabetes Reviews”, 9 (1), 2013, s. 25–53, ISSN 1875-6417, PMID22974359, PMCIDPMC3934755 [dostęp 2022-12-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]